បោះពុម្ពជំពូកទី 8 ទាំងមូលពីទីនេះ។
សូមចំណាំ:ឯកសារនេះមានរហូតដល់ថ្ងៃដែលវាត្រូវបានបោះពុម្ពប៉ុណ្ណោះ។
បោះពុម្ពលើ៖ 06/06/2023
សូមយោងទៅកំណែអ៊ីនធឺណិតជានិច្ចសម្រាប់ព័ត៌មានថ្មីៗបំផុតបច្ចុប្បន្ន។
ឯកសារនេះមានរហូតដល់ថ្ងៃដែលវាត្រូវបានបោះពុម្ពប៉ុណ្ណោះ។
បោះពុម្ពលើ៖ 06/06/2023
សូមយោងទៅកំណែអ៊ីនធឺណិតជានិច្ចសម្រាប់ព័ត៌មានថ្មីៗបំផុតបច្ចុប្បន្ន។
អ្នកអាចស្វែងរកកំណែអនឡាញនៅ៖
https://serr.disabilityrightsca.org/km
ជំពូក 8៖ ព័ត៌មានស្តីពីវិន័យរបស់សិស្សដែលមានពិការភាព
(8.1) តើកូនរបស់ខ្ញុំដែលមានពិការភាពត្រូវបានច្បាប់ធ្វើការពិចារណាយ៉ាងជាក់លាក់ដូចកុមារដែលមិនមានពិការភាពដែរឬទេ ប្រសិនបើគាត់ត្រូវបានផ្អាក ឬបណ្តេញចេញ?
កុមារដែលមានពិការភាព អាចទទួលការដាក់វិន័យ (ផ្អាក ឬបណ្តេញចេញ) ក្នុងហេតុផលដូចគ្នា និងក្នុងកម្រិតមួយដូចគ្នាទៅនឹងកុមារដែលគ្មានពិការភាពដែរ។ ប៉ុន្ដែមានវិធាន និងការការពារបន្ថែមមួយចំនួនដែលសាលាត្រូវអនុវត្តតាម។ វិធានទាំងនេះ មានគោលបំណងចម្បងដើម្បីធានាថាសាលា ត្រូវគិតពិចារណាទៅលើពិការភាពរបស់កូនអ្នកទៅតាមដំណាក់កាលផ្សេងៗនៃវិធានការវិន័យ។ វិធានទាំងនេះរួមមាន៖
- ការកំណត់ការសម្តែងឲ្យឃើញនូវអាកប្បកិរិយា៖ ការត្រួតពិនិត្យ ពិសេសដែលពិនិត្យមើលថាតើពិការភាពរបស់កូនអ្នក ឬការខកខាន របស់សាលាក្នុងការអនុវត្តតាមកម្មវិធី IEP របស់គាត់នាំឲ្យមានការ ប្រព្រឹត្តខុសដែលកូនរបស់អ្នកបានប្រព្រឹត្តតាមការចោទប្រកាន់។
- ស្ថានភាពពិសេសសម្រាប់បទល្មើសដែលពាក់ព័ន្ធនឹងអាវុធ គ្រឿងញៀន និងរបួសរូបរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរ។
- វិន័យរបស់កុមារដែលមានពិការភាព ប៉ុន្តែមិនទាន់បានកំណត់ថាមាន សិទ្ធិទទួលបានកម្មវិធី IEP និង
- វិន័យរបស់កុមារដែលមានពិការភាពដែលមានសិទ្ធិទទួលបានផែន ការផ្នែក 504។
ការការពារសុវត្ថិភាពពិសេសទាំងនេះ ក្នុងករណីពួកវាមានជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងរបៀបក្នុងការការពារកូនអ្នកដែលមានពិការភាព ទាំងនៅក្រោមកម្មវិធី IDEA និងផ្នែក 504។ សូមមើលសំណួរទី 7 ដល់ទី 20។
(8.2) តើអាកប្បកិរិយាអ្វីខ្លះដែលអាចធ្វើឲ្យសិស្សទាំងនៅក្នុងការអប់រំធម្មតា និងការអប់រំពិសេស ត្រូវបានផ្អាក ឬបណ្តេញចេញ?
សិស្សដែលមានពិការភាព អាចត្រូវបានផ្អាកសម្រាប់ការប្រព្រឹត្តិខុសនៅក្នុងចំណុចណាមួយដូចខាងក្រោមដែលនឹងអនុវត្តលើសិស្សទាំងអស់ ទោះបីការប្រព្រឹត្តខុសនោះ គឺសម្តែងឲ្យឃើញពីពិការភាពរបស់កុមារក៏ដោយ។ ការផ្អាក ឬ បណ្តេញចេញសម្រាប់សកម្មភាពទាំងនេះណាមួយ ត្រូវតែមានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងសកម្មភាព ឬវត្តមាននៅសាលារៀន។ នេះរាប់បញ្ចូលទាំងការប្រព្រឹត្តខុសដែលកើតឡើងនៅបរិវេណសាលា ទាំងនៅពេលទៅសាលា ឬចេញពីសាលា អំឡុងពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ (ទោះនៅខាងក្នុង ឬខាងក្រៅបរិវេណសាលាក្តី) អំឡុងពេលសកម្មភាពឧបត្ថម្ភដោយសាលា ឬនៅពេលទៅ ឬមកពីការចូលរួមសកម្មភាពឧបត្ថម្ភដោយសាលា។ [Cal. Ed. Code Sec. 48900(s).] មូលដ្ឋានដែលអាចអនុញ្ញាតឲ្យអនុវត្តវិធានការវិន័យនៅក្រោមច្បាប់អប់រំរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា (California Education Code) ផ្នែក 48900 គឺមានដូចតទៅ៖
- ការបង្ក ឬគំរាមកំហែងដល់ការរងរបួសរាងកាយទៅលើបុគ្គលម្នាក់ផ្សេងទៀត។
- ការប្រើប្រាស់កម្លាំង ឬហិង្សាដោយចេតនាទៅលើនរណាម្នាក់ លើកលែងតែក្នុងករណីការពារខ្លួន។
- ការយកកាំបិត កាំភ្លើង សារធាតុផ្ទុះ ឬវត្ថុគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗមកតាមខ្លួនដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីអាជ្ញាធរសាលារៀន ឬការផ្គត់ផ្គង់វត្ថុទាំងនេះ។
- ការកាន់កាប់ ការប្រើប្រាស់ ការលក់ ឬការផ្គត់ផ្គង់សារធាតុដែលមានការគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹង ភេសជ្ជៈមានជាតិអាល់កុល ឬគ្រឿងស្រវឹងគ្រប់ប្រភេទដោយខុសច្បាប់ ឬស្ថិតក្រោមឥទ្ធិពលនៃសារធាតុញៀន ភេសជ្ជៈ ឬសារធាតុស្រវឹងផ្សេងៗ។
- ការផ្តល់ ឬការផ្គត់ផ្គង់សារជាតិក្លែងបន្លំជាសារធាតុដែលមានការគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹង ភេសជ្ជៈមានជាតិអាល់កុល ឬសារធាតុស្រវឹង។
- ការប្រព្រឹត្ត ឬការប៉ុនប៉ងប្រព្រឹត្តអំពើប្លន់ ឬអំពើជំរិតទារប្រាក់។
- ការបំផ្លាញ ឬការប៉ុនប៉ងបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិសាលា ឬទ្រព្យសម្បត្តិ ឯកជន។
- ការលួច ឬការប៉ុនប៉ងលួចទ្រព្យសម្បត្តិសាលារៀន ឬទ្រព្យសម្បត្តិ ឯកជន។
- ការកាន់កាប់ ឬប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ក្នុងរូបភាពមួយដែលគ្មានការអនុញ្ញាត។
- ប្រព្រឹត្តអំពើអាសអាភាស ឬការចូលរួមក្នុងការប្រើប្រាស់ពាក្យប្រមាថ ឬពាក្យសម្តីថោកទាបឥតរាងចាល។
- ការជួញដូរគ្រឿងញៀនដែលធ្វើដោយខ្លួនឯង។
- ការរំខានដល់សកម្មភាពសាលា ឬការមិនគោរពអាជ្ញាធរសាលាដោយចេតនា។ សិស្សពីថ្នាក់មត្តេយ្យសិក្សាដល់ថ្នាក់ទី 3 មិនអាចមានការផ្អាកការសិក្សា ដោយសារតែសកម្មភាពនេះទេ ហើយសិស្សពីថ្នាក់ មត្តេយ្យសិក្សាដល់ថ្នាក់ទី 12 មិនអាចមានការណែនាំឲ្យធ្វើការបណ្តេញចេញទេ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48900(k)(2)] ចាប់ផ្តើមពីថ្ងៃទី1 ខែកក្កដា ឆ្នាំ2020 ការហាមឃាត់ចំពោះការផ្អាកការសិក្សាដោយសារការរឹងទទឹងដោយចេតនា នឹងពង្រីកបន្ថែមទៅដល់សិស្សថ្នាក់ទី 4 និងថ្នាក់ទី 5 សម្រាប់រយៈពេល 5 ឆ្នាំ ហើយវាក៏នឹងត្រូវអនុវត្តចំពោះសិស្សថ្នាក់ទី 6 ដល់ថ្នាក់ទី 8 ផងដែរ។ [Cal Ed. Code Sec. 48900(k).]
- ការទទួលយកទ្រព្យសម្បត្តិដែលលួចពីសាលា ឬទ្រព្យសម្បត្តិឯកជនដោយចេតនា។
- ការយកតាមខ្លួននូវកាំភ្លើងក្លែងក្លាយដែលមើលទៅដូចកាំភ្លើងពិត។
- ការប្រព្រឹត្ត ឬការប៉ុនប៉ងប្រព្រឹត្តការបំពារបំពានផ្លូវភេទ និងការប្រព្រឹត្តការរំលោភផ្លូវភេទ។
- ការបៀតបៀន ការគំរាមកំហែង ឬការបំភិតបំភ័យដល់សិស្សដែលជាសាក្សីនៅក្នុងនីតិវិធីដាក់វិន័យរបស់សាលា។
- ការចូលរួមធ្វើបាប ឬការប៉ុនប៉ងធ្វើបាប។ (ការធ្វើបាប រួមមានការធ្វើពិធីសាសនាដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់រាងកាយធ្ងន់ធ្ងរ ឬធ្វើឲ្យអាប់ឱន ឬធ្វើឲ្យខូចកិត្ដិយសផ្ទាល់ខ្លួន)។
- ការចូលរួមក្នុងការសម្លុតធ្វើបាប មិនថាដោយផ្ទាល់ ឬតាមប្រព័ន្ធ
- អេឡិចត្រូនិកនោះទេ (ឧទាហរណ៍ តាមអ៊ីម៉ែល សារជាអក្សរ ឬតាមបណ្ដាញសង្គម) ។
- ការចូលរួមក្នុងការបៀតបៀនផ្លូវភេទដែលជនរងគ្រោះជាមនុស្សចេះគិតពិចារណាមានភេទដូចគ្នា អាចចាត់ទុកថាមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ ឬខ្លាំងក្លារហូតដល់ជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់លទ្ធផលសិក្សារបស់ជនរងគ្រោះ ឬរហូតដល់បង្កើតនូវបរិយាកាសអប់រំមួយដែលបង្កការភ័យខ្លាច អរិភាព ឬភាពអាក់អន់ចិត្ត [Cal. Ed. Code Sec. 48900.2]។
- ការបង្ក ការប៉ុនប៉ងបង្កការគំរាមកំហែង បង្កហេតុ ឬចូលរួមក្នុងអំពើហិង្សាបង្កឡើងដោយការស្អប់ខ្ពើមគ្នា ដែលអំពើទាំងនេះត្រូវបានកំណត់ថាជាការធ្វើឲ្យរបួស ឬការរំខានដល់ការអនុវត្តសិទ្ធិស្របតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ឬសិទ្ធិស្របច្បាប់ណាមួយរបស់បុគ្គលណាម្នាក់ ដោយសារការយល់ឃើញរបស់បុគ្គលណាម្នាក់ទៅលើពូជសាសន៍ ពណ៌សម្បុរ សាសនា វង្សត្រកូល សញ្ជាតិ ជាតិកំណើត ពិការភាព ភេទ ឬទំនោរផ្លូវភេទ [Cal. Ed. Code Sec. 48900.3, Cal. Penal Code Secs. 422.6 & 422.55]។
- ការចូលរួមដោយចេតនាក្នុងការបៀតបៀន ការគំរាមកំហែង ឬការបំភិតបំភ័យប្រឆាំងទៅនឹងបុគ្គលិករបស់មណ្ឌលសិក្សាធិការ ឬសិស្ស ដែលមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរគ្រប់គ្រាន់ រហូតដល់មានការរំខានដល់ថ្នាក់រៀន ការបង្កើតឲ្យមានភាពចលាចលទូទៅ និងការរំលោភបំពានសិទ្ធិរបស់សិស្ស ឬក្រុមការងារ ដោយបង្កើតបរិយាកាសអប់រំដែលបង្កការភ័យខ្លាច ឬអរិភាព [Cal. Ed. Code Sec. 48900.4]។ និង
ការធ្វើការគំរាមកំហែងភេរវកម្មប្រឆាំងនឹងបុគ្គលិកសាលា ឬទ្រព្យសម្បត្តិសាលា។ នេះរួមបញ្ចូលទាំងការអះអាងបញ្ជាក់ដោយផ្ទាល់មាត់ ឬជាលាយលក្ខណ៍អក្សរណាមួយដែលគំរាមកំហែងក្នុងការប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋ ដែលនឹងនាំមកនូវការស្លាប់បាត់បង់ជីវិត របួសរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរ ឬខូចខាតទ្រព្យសម្បត្តិដែលមានតម្លៃលើសពី 1000 ដុល្លារ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48900.7.]
ការផ្អាក ឬបណ្តេញចេញសម្រាប់ទង្វើទាំងនេះណាមួយ ត្រូវតែមានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងសកម្មភាព ឬវត្តមាននៅសាលារៀន។ នេះរាប់បញ្ចូលទាំងការប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវដែលកើតឡើងនៅក្នុងបរិវេណសាលា ទាំងនៅពេលទៅសាលា ឬពេលចេញពីសាលា អំឡុងពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ (ទោះនៅខាងក្នុង ឬខាងក្រៅបរិវេណសាលាក្តី) អំឡុងពេលសកម្មភាពឧបត្ថម្ភដោយសាលា ឬនៅពេលទៅ ឬមកពីសកម្មភាពឧបត្ថម្ភដោយសាលា។ [Cal. Ed. Code Sec. 48900(s).]
(8.3) តើមណ្ឌលសិក្សាធិការអាចប្រើប្រាស់ជម្រើសផ្សេងទៀតដើម្បីផ្អាក ឬបណ្តេញចេញពីការសិក្សាបានដែរឬទេ?
បាទ/ចាស។ ការផ្អាកការសិក្សាអាចមានភាពសមស្របបាន លុះត្រាតែនៅពេលដែលមធ្យោបាយការកែតម្រូវផ្សេងៗ មិនបាននាំមកនូវកិរិយាមាយាទសមរម្យតែប៉ុណ្ណោះ។ មធ្យោបាយនៃការកែតម្រូវផ្សេងទៀត រួមមានជាអាទិ៍៖ កិច្ចប្រជុំរវាងបុគ្គលិកសាលារៀន និងឪពុកម្តាយ ការបញ្ជូនបន្តការវាយតម្លៃផ្នែកអប់រំពិសេស និងវិធីសាស្រ្តគាំទ្រផ្នែកអាកប្បកិរិយាវិជ្ជមានដោយមានអន្តរាគមន៍តាមលំដាប់ថ្នាក់។ មណ្ឌលសិក្សាធិការ គប្បីប្រើជម្រើសផ្សេងទៀតក្នុងការផ្អាក ឬបណ្តេញ ចេញដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានៃការគេចមិនចូលរៀន ការមករៀនមិនទាន់ពេល និងអវត្តមានផ្សេងទៀតពីសកម្មភាពរបស់សាលា។ [Cal. Ed. Code Sec. 48900(w).]
វាស្ថិតនៅក្នុងឆន្ទានុសិទ្ធិរបស់នាយកគ្រប់គ្រងក្នុងការប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្រផ្សេងជំនួស ដូចជាថ្នាក់គ្រប់គ្រងកំហឹងជំនួសឲ្យការផ្អាក ឬបណ្តេញចេញពីការសិក្សា។ [Cal. Ed. Code Sec. 48900(v).] មណ្ឌលសិក្សាធិការ ក៏អាចអនុវត្តគោលការណ៍ ដែលផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់គ្រូបង្រៀនដើម្បីតម្រូវឲ្យឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលរបស់សិស្សដែលត្រូវបានផ្អាកការសិក្សានោះ ចូលរួមនៅម៉ោងថ្ងៃសិក្សាក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់កូន ឬអ្នកក្រោមអាណាព្យាបាលរបស់គាត់។ [Cal. Ed. Code Sec. 48900.1.]
(8.4) តើអាកប្បកិរិយាអ្វីខ្លះដែលតម្រូវឲ្យមណ្ឌលសិក្សាធិការផ្តល់ការណែនាំឲ្យបណ្តេញសិស្សម្នាក់ចេញ?
ច្បាប់អប់រំរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា ផ្នែក 48915 (a) តម្រូវឲ្យនាយកសាលា ឬនាយកគ្រប់គ្រង ផ្តល់ការណែនាំឲ្យបណ្តេញចេញ ប្រសិនបើសិស្សប្រព្រឹត្តិនូវសកម្មភាពដូចខាងក្រោម (លើកលែងតែគាត់យល់ឃើញថាការបណ្តេញចេញនោះមិនសមរម្យ ដោយសារស្ថានភាពជាក់លាក់ណាមួយ)៖
- ការបង្កឲ្យមានរបួសរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរដល់អ្នកដទៃ លើកលែងតែក្នុងករណីការពារខ្លួន។
- ការយកតាមខ្លួននូវកាំបិត សារធាតុផ្ទុះគ្រប់ប្រភេទ ឬវត្ថុគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងទៀតដោយគ្មានការប្រើប្រាស់សមស្រប។
- ការកាន់កាប់ដោយខុសច្បាប់នូវសារធាតុដែលមានការគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹង។
- ការប្លន់ ឬការចាប់ជំរិតទារប្រាក់ ឬ
- ការបំពារបំពាន ឬការវាយដំទៅលើបុគ្គលិករបស់សាលាណាម្នាក់។
គណៈគ្រប់គ្រងសាលា អាចបញ្ជាឲ្យបណ្តេញសិស្សចេញ នៅពេលរកឃើញថាសិស្សបានប្រព្រឹត្តអំពើណាមួយដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ និងលទ្ធផលដែលបានរកឃើញថា៖
- មធ្យោបាយការកែតម្រូវផ្សេងទៀត មិនអាចអនុវត្តបាន ឬមិនមានដំណើរការម្តងហើយម្តងទៀត ឬ
- វត្តមានរបស់សិស្សនោះ បណ្តាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ជាបន្តបន្ទាប់ចំពោះសុវត្ថិភាពរាងកាយរបស់សិស្សនោះ ឬអ្នកដទៃ។
[Cal. Ed. Code Sec. 48915(b).]
លើសពីនេះទៀត ច្បាប់អប់រំរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា ផ្នែក 48915(c) តម្រូវឲ្យនាយកសាលា ឬនាយកគ្រប់គ្រងរបស់សាលាធ្វើការផ្អាកជាបន្ទាន់ និងផ្តល់ការណែនាំសម្រាប់ការបណ្តេញសិស្សដែលប្រព្រឹត្តអំពើណាមួយដូចខាងក្រោម៖
- ការកាន់កាប់ ការលក់ ឬការផ្គត់ផ្គង់កាំភ្លើង។
- ការគ្រវីកាំបិតដាក់មនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀត។
- ការលក់សារធាតុដែលមានការគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹង។
- ការប្រព្រឹត្ត ឬការប៉ុនប៉ងបំពារបំពានផ្លូវភេទ និងការប្រព្រឹត្តការរំលោភ លើផ្លូវភេទ ឬ
- មានសារធាតុផ្ទុះ។
គណៈគ្រប់គ្រងសាលា ត្រូវតែបញ្ជាឲ្យបណ្តេញសិស្សចេញនៅពេលរកឃើញថាសិស្សបានប្រព្រឹត្តអំពើទាំងនេះណាមួយ។ [Cal. Educ. Code Sec. 48915(d).] ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ការផ្តល់ការបណ្តេញចេញជាចាំបាច់នេះ មិនអាចអនុវត្តលើសិស្សនៅក្នុងការអប់រំពិសេសនោះទេ លើកលែងតែសិស្សទទួលបាននូវការការពារខាងនីតិវិធីសុវត្ថិភាពផ្នែកនីតិវិធី និងការការពារសុវត្ថិភាពសំខាន់ទាំងអស់ដែលមានចែងក្នុងជំពូកនេះ ហើយបន្ទាប់ពីការអនុវត្តការការពារទាំងនោះត្រូវបានគេរកឃើញថាមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបណ្តេញចេញ។
(8.5) តើខ្ញុំអាចរំពឹងនឹងមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើកូនខ្ញុំត្រូវបានគេផ្អាក?
គ្រូម្នាក់អាចផ្អាកសិស្សរហូតដល់ពីរថ្ងៃ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48910.] នាយកសាលា អាចផ្អាកសិស្សរហូតដល់ប្រាំថ្ងៃ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911.] តាមរយៈការផ្អាកនានា ជាធម្មតាតែងមានកិច្ចប្រជុំមួយនៅមុនពេលផ្អាក ដែលមានការចូលរួមដោយនាយកសាលា គ្រូ និងសិស្ស។ នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំនោះ គេប្រាប់សិស្ស ថាហេតុអ្វីបានជាគាត់ត្រូវបានផ្អាកការសិក្សា និងមានភស្តុតាងអ្វីខ្លះដែលប្រឆាំងលើរូបគាត់ ហើយនឹងផ្តល់ឱកាសដើម្បីឲ្យគាត់បានបង្ហាញពីការប្រកស្រាយអំពីហេតុការណ៍ និងភស្តុតាងមួយចំនួននៅក្នុងការការពារខ្លួន។ ច្បាប់មិនបានតម្រូវឲ្យសាលារង់ចាំឪពុកម្តាយមកដល់ដើម្បីរៀបចំកិច្ចប្រជុំមុនពេលផ្អាកការសិក្សានេះទេ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911(b).] ប៉ុន្តែ សាលាតម្រូវឲ្យព្យាយាមសមស្របក្នុងការទាក់ទងទៅកាន់ឪពុកម្តាយតាមទូរសព្ទ នៅពេលមានការផ្អាកការសិក្សានេះ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911(d).]
សិស្សអាចត្រូវបានផ្អាកការសិក្សាដោយមិនបាច់មានការប្រជុំមុនពេលផ្អាកការសិក្សានោះទេ ប្រសិនបើនាយកសាលាកំណត់ថាវាជាស្ថានភាពបន្ទាន់។ សា្ថនភាពបន្ទាន់ គឺពេលដែលមាន "គ្រោះថ្នាក់ជាក់ស្តែង" ដល់អាយុជីវិត សុវត្ថិភាព ឬសុខភាពរបស់សិស្ស ឬបុគ្គលិកសាលា។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911(c).] ប្រសិនបើមិនមានការរៀបចំកិច្ចប្រជុំនៅមុនពេលផ្អាកនោះទេ ដោយសារតែស្ថានភាពបន្ទាន់ណាមួយ ពេលនោះកិច្ចប្រជុំត្រូវតែរៀបចំឡើងក្នុងរយៈពេលពីរថ្ងៃនៃថ្ងៃសិក្សា។ ទាំងឪពុកម្តាយ និងសិស្សត្រូវតែទទួលបានការជួនដំណឹងអំពីការប្រជុំនេះ ហើយសិស្សត្រូវតែទទួលបានការអនុញ្ញាតិឲ្យត្រលប់ទៅកាន់បរិវេណសាលារៀនវិញដើម្បីចូលរួម។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911(c).]
អ្នកក៏ត្រូវតែទទួលបានដំណឹងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរអំពីការព្យួរការសិក្សានោះផងដែរ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911(d).] ការជូនដំណឹងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ គួរតែបញ្ជាក់ពីផ្នែកណាមួយ ឬផ្នែកផ្សេងៗនៃច្បាប់អប់រំដែលមណ្ឌលសិក្សាធិការនិយាយថាកូនរបស់អ្នកបានបំពានលើផ្នែកទាំងនោះ។ អ្នកត្រូវបានតម្រូវឲ្យឆ្លើយតប ដោយគ្មានការពន្យារពេល ចំពោះសំណើរបស់បុគ្គលិកសាលាដើម្បីចូលរួមក្នុងកិច្ចប្រជុំពាក់ព័ន្ធនឹងអាកប្បកិរិយារបស់កូនអ្នក។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911(f).]
(8.6) តើកូនរបស់ខ្ញុំអាចត្រូវបានតម្រូវឲ្យជាប់ទណ្ឌកម្មផ្អាកការសិក្សានៅសាលាដែរឬទេ?
បាទ/ចាស។ នាយកសាលា អាចកំណត់ឲ្យសិស្សជាប់ទណ្ឌកម្មផ្អាកការសិក្សានេះនៅសាលារៀនបាន។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911.1.] បុគ្គលិកសាលា ត្រូវតែជូនដំណឹងដល់មាតាបិតា ឬអាណាព្យាបាលជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ នៅពេលសិស្សត្រូវបានកំណត់ឲ្យស្ថិតទៅបន្ទប់រៀននៅអំឡុងពេលជាប់ទណ្ឌកម្មផ្អាកការសិក្សានៅក្នុងសាលា ដែលមានរយៈពេលយូរជាងរយៈពេលសិក្សាមួយពេល។ [Cal. Ed. Code Sec. 48911.1(d).] សម្រាប់សិស្សដែលមានពិការភាព ថ្ងៃជាប់ទណ្ឌកម្មផ្អាកការសិក្សាក្នុងសាលារៀន ត្រូវរាប់ថាជាការលប់ចោលពីការសិក្សាមួយដែលត្រូវបំពេញសងវិញនៅក្នុង “ការផ្លាស់ប្តូការដាក់បញ្ចូលការសិក្សា” លើកលែងតែសិស្សនោះទទួលបានឱកាសបន្តចូលរួមដោយសមរម្យក្នុងកម្មវិធីសិក្សាទូទៅ បន្តទទួលសេវាកម្មដែលបានបញ្ជាក់នៅក្នុងកម្មវិធី IEP របស់សិស្ស និងបន្តចូលរួមជាមួយកុមារដែលមិនមានពិការភាព ក្នុងកម្រិតមួយដែលពួកគេអាចនឹងទទួលបាននៅក្នុងការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សាបច្ចុប្បន្នរបស់ពួកគេ។ [71 Fed. Reg. 46715 (Aug. 14, 2006).]
(8.7) តើកូនរបស់ខ្ញុំដែលមានពិការភាពអាចត្រូវបានផ្អាក ឬបណ្តេញចេញពីសាលាក្រោមស្ថានភាពណាខ្លះ?
សិស្សដែលមានពិការភាព ត្រូវស្ថិតនៅក្រោមវិធាននៃការផ្អាកការសិក្សាដូចគ្នានឹងសិស្សដែលមិនមានពិការភាពដែរ។ ប៉ុន្តែ មុនពេលមណ្ឌលសិក្សាធិការអាចផ្តល់ការណែនាំឲ្យធ្វើការបណ្តេញចេញសិស្សដែលមានពិការភាព ពេលនោះត្រូវរៀបចំកិច្ចប្រជុំស្តីពី “ការកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា” ដើម្បីពិភាក្សាថាតើអាកប្បកិរិយារបស់សិស្សមានពាក់ព័ន្ធនឹងពិការភាពរបស់គាត់ដែរឬអត់ ឬថាតើកម្មវិធី IEP របស់គាត់ត្រូវបានអនុវត្តដែរឬយ៉ាងណា។ [34 C.F.R. Sec. 300.530(e).]
បើអាកប្បកិរិយានេះពាក់ព័ន្ធទៅនឹងពិការភាពរបស់សិស្ស ឬបើកម្មវិធី IEP របស់គាត់មិនត្រូវបានអនុវត្តនោះទេ ពេលនោះសិស្សមិនអាចត្រូវបានបណ្តេញចេញពីការសិក្សាទេ ហើយសេវាកម្មសមស្របចាំបាច់ត្រូវបានកំណត់ និងផ្តល់ដល់សិស្ស។ ការកំណត់ការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សា គឺជាការសម្រេចចិត្តរបស់ក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ហើយការបណ្តេញចេញពីសាលា គឺជា “ការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សា”។ ការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សាដូចជាការ
បណ្តេញចេញនេះជាដើម មិនអាចធ្វើទៅបានទេ បើគ្មានការរៀបចំកិច្ចប្រជុំស្តីពី “ការកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា” នោះ។ ក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ត្រូវតែមានការរៀបចំកិច្ចប្រជុំ “ការកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា” នៅពេលមាន “ការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សា"។
“ការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សា” ក៏ប្រព្រឹត្តទៅផងដែរ នៅពេលដែលសិស្សត្រូវបានផ្អាកការសិក្សាច្រើនជាងរយៈពេល 10 ថ្ងៃជាប់ៗគ្នា ឬនៅពេលដែលសិស្សទទួលបានការផ្អាកការសិក្សាបង្គរលើសពី 10 ថ្ងៃ ដែលបង្កើតបានជាទម្រង់នៃដកចេញពីការសិក្សា ដោយសារតែលក្ខណៈប្រហាក់ប្រហែលគ្នានៃការផ្អាកការសិក្សា និង/ឬ ភាពស្រដៀងគ្នានៃហេតុការណ៍កើតឡើង។ [34 C.F.R. Sec. 300.536.] ក្នុងស្ថានភាពនេះ មណ្ឌលសិក្សាធិការក៏ត្រូវរៀបចំកិច្ចប្រជុំការស្តីពីការកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយាផងដែរ ដើម្បីកំណត់តម្រូវការ និងសេវាកម្មអប់រំ អាកប្បកិរិយា និងការដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងការសិក្សារបស់សិស្ស។ មណ្ឌលសិក្សាធិការ មិនអាចផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលកូនអ្នកដោយគ្មានការយល់ព្រមពីអ្នក ឬដោយគ្មានកិច្ចប្រជុំកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយាឡើយ លើកលែងតែអាកប្បកិរិយាធ្ងន់ធ្ងរជាក់លាក់មួយចំនួន។ (សូមមើលសំណួរទី 11 ខាងក្រោម)
ច្បាប់រដ្ឋស្របតាមច្បាប់សហព័ន្ធសម្រាប់វិធានភាគច្រើនដែលគ្រប់គ្រងលើការផ្អាក និងការបណ្តេញសិស្សនៅក្នុងការអប់រំពិសេស។ [Cal. Ed. Code Sec. 48915.5.] ច្បាប់សហព័ន្ធនិងរដ្ឋ អនុញ្ញាតឲ្យមានការផ្អាកសិស្សនៅក្នុងការអប់រំពិសេសរហូតដល់ 10 ថ្ងៃជាប់ៗគ្នាដោយមិនចាំបាច់មានលក្ខខណ្ឌកំណត់ការ
សម្តែងចេញអាកប្បកិរិយានោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ការផ្អាកលើសពី 10 ថ្ងៃ ដាច់ខាតត្រូវតែមានកិច្ចប្រជុំពិសេស។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(1)(B).] ហេតុដូច្នេះ ពេលខ្លះ នាយកសាលាត្រូវបន្តការផ្អាកការសិក្សារបស់សិស្ស 5 ថ្ងៃនេះក្នុងរយៈពេលចំនួន 5 ថ្ងៃបន្ថែមទៀត។ សិស្សអាចត្រូវបានផ្អាកការសិក្សានៅក្នុងការប្រព្រឹត្តខុសលើកដំបូងបាន លុះត្រាតែដោយសារមូលហេតុ (1) ដល់ (5) នៅក្នុងការចែងបញ្ជាក់នៅក្នុងសំណួរទី 2 ខាងក្រោម ឬដោយសារតែវត្តមានរបស់គាត់បង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់បុគ្គលផ្សេងទៀត។ [Cal. Ed. Code Sec. 48900.5.]
(8.8) តើកិច្ចប្រជុំ “កំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា” គឺជាអ្វី?
កិច្ចប្រជុំកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា គឺជាកិច្ចប្រជុំកម្មវិធី IEP ដើម្បីកំណត់ថាតើសិស្សដែលមានពិការភាពអាចត្រូវបានបណ្តេញចេញពីសាលា ឬជំរុញផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងការសិក្សារបស់គាត់លើសពីថ្ងៃសិក្សា 10 ថ្ងៃ ដោយសារការប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវ។ វាត្រូវធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេលថ្ងៃសិក្សា 10 ថ្ងៃ បន្ទាប់ពីការម្រេចចិត្តរបស់សាលាក្នុងការបណ្តេញសិស្សចេញ ឬការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលនៅក្នុងការសិក្សារបស់គាត់។ ក្នុងកិច្ចប្រជុំក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ពិនិត្យមើលព័ត៌មានដែលពាក់ព័ន្ធពីឯកសាររបស់សិស្ស រួមមានកម្មវិធី IEP និងព័ត៌មានមួយចំនួនដែលបានមកពីគ្រូ និងឪពុកម្តាយ ហើយបន្ទាប់មកត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តពីរយ៉ាង៖
- តើអាកប្បកិរិយានេះបង្កឡើង ឬមាន “ទំនាក់ទំនងដោយផ្ទាល់ និងជាទូទៅ” ទៅនឹងពិការភាពរបស់សិស្សដែឬទេ?
- តើអាកប្បកិរិយានេះបណ្តាលមកពីកំហុសរបស់មណ្ឌលសិក្សាធិការក្នុងការអនុវត្តកម្មវិធី IEP ដែរឬទេ?
[34 C.F.R. Sec. 300.530(e).]
ប្រសិនបើក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ឆ្លើយថា “បាទ/ចាស” ចំពោះសំណួរណាមួយ ពេលនោះសិស្សមិនអាចត្រូវបានបណ្តេញចេញទេ។ ហើយការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ជូននេះ តម្រូវឲ្យមានការយល់ព្រមពីឪពុកម្តាយ ឬដីកាបង្គាប់របស់ចៅក្រម ALJ។ ប្រសិនបើក្រុមការងារកម្មវិធី IEP កំណត់ថាអាកប្បកិរិយានេះ គឺជាសម្តែងឲ្យឃើញនូវពិការភាពរបស់សិស្ស ដូច្នេះសិស្សនោះមានសិទ្ធិត្រឡប់ទៅកាន់កន្លែងសិក្សាដើមរបស់ខ្លួនវិញ លើកលែងតែក្រុមការងារកម្មវិធិ IEP សម្រេចចិត្តថាការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សានោះមានភាពសមរម្យ។ សាលាក៏ត្រូវធ្វើការវាយតម្លៃអាកប្បកិរិយាមុខងារ (FBA) សម្រាប់សិស្ស ឬកែប្រែផែនការអន្តរាគមន៍អាកប្បកិរិយា (BIP) ដែលមានស្រាប់របស់សិស្សផងដែរ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាអាកប្បកិរិយានេះ។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(1)(F); 34 C.F.R. Sec. 300.530(f).]
ប្រសិនបើក្រុមការងារឆ្លើយថា “ទេ” ចំពោះសំណួរទាំងពីរនេះ សិស្សអាចត្រូវបានផ្ដល់ការណែនាំបន្តសម្រាប់ការបណ្តេញចេញ។
(8.9) តើខ្ញុំត្រៀមរៀបចំយ៉ាងដូចម្តេចសម្រាប់កិច្ចប្រជុំកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា?
អ្នកគួរតែត្រៀមខ្លួនដើម្បីពិភាក្សាសំណួរនីមួយៗដែលត្រូវឆ្លើយ មុនពេលដែលមណ្ឌលសិក្សាធិការអាចផ្តល់ការណែនាំឲ្យកូនរបស់អ្នកត្រូវបណ្តេញចេញពី
សាលា។ ក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ផ្នែកកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា ត្រូវតែឯកភាពថាអាកប្បកិរិយារបស់កូនអ្នក មិនពាក់ព័ន្ធដោយផ្ទាល់ទៅនឹងពិការភាពរបស់គាត់ទេ ហើយថាកម្មវិធី IEP ត្រូវបានអនុវត្តយ៉ាងត្រឹមត្រូវ មុនពេលមណ្ឌល សិក្សាធិការអាចផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលសិស្សនៅក្នុងការអប់រំពិសេសនោះ។ អ្នកអាចប្រើបុគ្គលិកមណ្ឌលសិក្សាធិការ (ប្រសិនបើពួកគេយល់ស្របនឹងគំនិតរបស់អ្នក) ឬឯកសាររបស់សាលា អ្នកជំនាញឯករាជ្យ និងអ្នកផ្តល់សេវាកម្ម និងការចូលរួមរបស់អ្នកដើម្បីគាំទ្រដល់ការយល់ឃើញរបស់អ្នក។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកមិនបានធ្វើដូច្នោះទេ អ្នកគួរតែពិចារណាទទួលយកគំនិតយោបល់របស់អ្នកជំនាញខាងចិត្តសាស្ត្រ ឬអ្នកជំនាញពិគ្រោះយោបល់ពាក់ព័ន្ធសំណួរទាំងពីរដែលក្រុមការងារត្រូវឆ្លើយ។ អ្នកគួរតែនាំយកអ្នកជំនាញនោះ (ឬរបាយការណ៍របស់ពួកគេ) មកកាន់កិច្ចប្រជុំ។ អ្នកក៏គួរពិចារណានាំយកអ្នកតស៊ូមតិ ឬមេធាវីទៅកាន់កិច្ចប្រជុំកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយារបស់អ្នកបាន ប្រសិនបើអាចធ្វើបាន។
ជាផ្នែកមួយនៃការតស៊ូមតិរបស់អ្នកនៅកិច្ចប្រជុំកម្មវិធី IEP ស្តីពីការកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា អ្នកគួរតែពិចារណាថាតើសមាសធាតុទាំងអស់នៃ
កម្មវិធី IEP ត្រូវបានអនុវត្តដែរឬអត់។ តើសេវាកម្មដែលត្រូវបានចែងជាលាយ លក្ខណ៍អក្សរទៅក្នុងកម្មវិធី IEP ពិតជាត្រូវបានផ្តល់ជូននៅពេលអាកប្បកិរិយានោះមានការសង្ស័យដែរឬទេ? ប្រសិនបើផែនការ BIP មានពីមុនមកស្រាប់ តើវាត្រូវបានអនុវត្តតាមការកំណត់ដោយកម្មវិធី IEP នៅពេលកើតមានអាកប្បកិរិយានេះដែរឬទេ? ប្រសិនបើកម្មវិធី IEP រួមបញ្ចូលផែនការ BIP ឬគោលដៅដែលបានដោះស្រាយបញ្ហាអាកប្បកិរិយាសំខាន់ៗ ពេលនោះក្រុមការងារផ្នែកកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា ទំនងជាអាចនឹងរកឃើញថាអាកប្បកិរិយានេះមាន
ជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងពិការភាពរបស់កូនអ្នក។ លើសពីនេះទៀត អ្នកក៏គួរតែពិចារណាថាតើមណ្ឌលសិក្សាធិការបានដោះស្រាយ រាល់ តម្រូវការអាកប្បកិរិយាទាំងអស់របស់កូនអ្នកហើយឬនៅ។ តើបញ្ហាអាកប្បកិរិយាបង្ហាញឲ្យឃើញច្បាស់ដែរឬទេ នៅចំពោះមុខការប្រព្រឹត្តខុសដែលនាំឲ្យមានកិច្ចប្រជុំកំណត់ការកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា? បើដូច្នេះមែន តើការវាយតម្លៃ FBA ធ្លាប់បានធ្វើដែរឬទេពីមុនមក? តើផែនការអាកប្បកិរិយាមានពីមុនមកស្រាប់ដែរឬទេ? តើកម្មវិធី IEP បានបញ្ជាក់អំពីទំហំ ឬប្រភេទថ្នាក់ជាក់លាក់ណាមួយ ប្រភេទនៃមជ្ឈដ្ឋានថ្នាក់រៀន ឬកម្មវិធីសិក្សាពិសេស ឬការកែប្រែផ្សេងទៀតដែរឬទេ? បើដូច្នេះមែន តើសមាសភាគកម្មវិធី IEP ទាំងនោះត្រូវបានផ្តល់ជូននៅពេលដែលការប្រព្រឹត្តខុសកំពុងត្រូវបានពិភាក្សាដែរឬទេ? ប្រសិនបើបញ្ហាអាកប្បកិរិយាដែលកំពុងកើតមាន មិនត្រូវបានដោះស្រាយដោយបុគ្គលិកឲ្យបានសមស្របនោះទេ អ្នកអាចបញ្ជាក់ប្រាប់មណ្ឌលសិក្សាធិការនេះថាសិស្សមិនគួរត្រូវបានផ្ដល់ការណែនាំឲ្យបណ្តេញចេញនោះទេ។
(8.10) ប្រសិនបើខ្ញុំមិនយល់ស្របនឹងការណែនាំរបស់ក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ផ្នែកកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា នៅក្នុងការបណ្តេញកូនខ្ញុំនោះទេ តើខ្ញុំអាចធ្វើការតវ៉ានឹងការណែនាំនោះបានដែរឬទេ?
បាទ/ចាស។ ប្រសិនបើអ្នកមិនយល់ស្របនឹងការណែនាំរបស់ក្រុមការងារ អ្នកអាចដាក់ពាក្យប្តឹងសម្រាប់កិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ ដើម្បីជំទាស់នឹងការណែនាំរបស់ក្រុមការងារផ្នែកកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយានោះ។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(3); 34 C.F.R. Secs. 300.530 - 300.532.] ករណីភាគច្រើន ទាល់តែនីតិវិធីនៃកិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ត្រូវបានបញ្ចប់ នោះទើបកូនរបស់អ្នកត្រូវបន្តស្ថិតនៅក្នុងការដាក់ថ្នាក់បញ្ចូកក្នុងថ្នាក់រៀនបច្ចុប្បន្នរបស់គាត់ និងបន្តទទួលសេវាអប់រំពិសេសដែលតម្រូវឲ្យមាននៅក្នុងកម្មវិធី IEP របស់គាត់។ មើលជំពូក 6 ព័ត៌មានស្តីពីបណ្តឹងសម្រាប់កិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវ /ការអនុវត្តតាមច្បាប់។
(8.11) តើមានស្ថានភាពណាខ្លះដែលសាលារៀនអាចផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សារបស់កូនខ្ញុំបានភ្លាមៗ?
បាទ/ចាស។ ក្នុងស្ថានភាពជាក់លាក់មួយចំនួន មណ្ឌលសិក្សាធិការអាចដាក់កូនរបស់អ្នកទៅក្នុងទីកន្លែងសិក្សាផ្សេងទៀតណាមួយបានភ្លាមៗ និងបន្តទុកគាត់នៅទីនោះរហូតដល់រយៈពេលថ្ងៃសិក្សា 45 ថ្ងៃ ទោះបីជាអាកប្បកិរិយាត្រូវបានរកឃើញថាជាការសម្តែងចេញមកនៃពិការភាពរបស់គាត់ក៏ដោយ។ ក្នុងសា្ថនភាពនេះ ការដាក់បញ្ចូលក្នុងទីកន្លែងសិក្សាផ្សេងទៀតនោះ ត្រូវបានហៅថា “មជ្ឈដ្ឋានអប់រំជំនួសបណ្តោះអាសន្ន”។ កូនរបស់អ្នកអាចត្រូវបានគេដាក់បញ្ជូនក្នុង “មជ្ឈដ្ឋានអប់រំជំនួសបណ្តោះអាសន្ន” ប្រសិនបើមណ្ឌលសិក្សាធិការអះអាងថាគាត់បានប្រព្រឹត្តដូចខាងក្រោម៖
- បានយកអាវុធទៅសាលារៀន ឬកាន់កាប់អាវុធនៅសាលារៀន ឬនៅក្នុងបរិវេណ ឬក្រៅបរិវេណសាលារៀន។
- បានកាន់កាប់ ឬប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនខុសច្បាប់ដោយចេតនា ឬបានលក់ ឬជំរុញឲ្យមានការលក់ថ្នាំញៀននៅសាលា ក្នុងបរិវេណសាលា ឬក្រៅបរិវេណសាលា។
- ធ្វើឲ្យរងរបួសរូបរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរលើមនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀតពេលនៅសាលា ក្នុងបរិវេណសាលា ឬក្រៅបរិវេណសាលា។ "របួសរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរ" មានន័យថា៖ ហានិភ័យខ្ពស់ប្រឈមនឹងការស្លាប់ ឬឈឺចាប់លើរូបរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរ ឬការខូចទ្រង់ទ្រាយរូបរាងជាក់ស្តែងនិងរយៈពេលវែង ឬការខាតបង់រយៈពេលវែង ឬភាពចុះខ្សោយមុខងារសារពាង្គកាយ សរីរាង្គ ឬផ្លូវចិត្ត។
[20 U.S.C. Secs. 1415(k)(1)(G) & (7)(d)); 34 C.F.R. Sec. 300.530(g).]
ទោះបីមណ្ឌលសិក្សាធិការព្យាយាមដកយកកូនរបស់អ្នកទៅកាន់មជ្ឈដ្ឋានអប់រំជំនួសបណ្តោះអាសន្នក៏ដោយ ប៉ុន្តែមណ្ឌលសិក្សាធិការនៅតែត្រូវជួបអ្នកក្នុង
រយៈពេល 10 ថ្ងៃសិក្សា ដើម្បីបើកកិច្ចប្រជុំកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា។
អ្នកអាចដាក់ពាក្យប្តឹងសម្រាប់កិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ ដើម្បីមិនឯកភាពនឹងការសម្រេចរបស់កិច្ចប្រជុំកម្មវិធី IEP ផ្នែកកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា ទៅលើការបណ្តេញចេញនោះ រួមទាំងការផ្លាស់កូនរបស់អ្នកទៅមជ្ឈដ្ឋានអប់រំជំនួសបណ្តោះអាសន្នណាមួយផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកដាក់ពាក្យប្តឹងសម្រាប់កិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ដើម្បីជំទាស់នឹងការដាក់កូនរបស់អ្នកនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានបណ្តោះអាសន្នណាមួយ ឬការសម្រេចចិត្តផ្សេងទៀតរបស់ក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ថាតើអាកប្បកិរិយានេះជាការសម្តែងឲ្យឃើញនូវពិការភាពណាមួយ ឬយ៉ាងណា ពេលនោះចៅក្រម ALJ នឹងសម្រេចចិត្ត — ក្នុងសវនាការពន្លឿនមួយ — ថាតើត្រូវបញ្ជូនកូនរបស់អ្នកមកកន្លែងដើមវិញ ឬត្រូវទុកឲ្យគាត់ (ឬបញ្ជាឲ្យគាត់) ស្ថិតនៅក្នុងការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សាជំនួសណាមួយក្នុងរយៈពេល 45 ថ្ងៃ។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(3)(B); 34 C.F.R. Sec. 300.532(b).]
ក្នុងអំឡុងពេលការតវ៉ាទៅនឹងមជ្ឈដ្ឋានបណ្តោះអាសន្ន ឬការកំណត់របស់មណ្ឌលសិក្សាធិការដែលថាអាកប្បកិរិយានេះមិនមែនជាការសម្តែងឲ្យឃើញនូវពិការភាពរបស់កូនអ្នកទេ ដូច្នេះកូនរបស់អ្នកនឹងត្រូវបន្តស្ថិតនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានណាមួយដែលមណ្ឌលសិក្សាធិការបានដាក់បញ្ចូលគាត់ក្នុងទីកន្លែងនោះ។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(4)(A).] សវនាការនោះ ត្រូវតែធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេលថ្ងៃសិក្សា 20 ថ្ងៃ គិតចាប់ពីថ្ងៃដែលអ្នកស្នើសុំនោះមក ហើយចៅក្រម ALJ ត្រូវតែចេញសេចក្តីសម្រេចក្នុងរយៈពេល 10 ថ្ងៃក្រោយមក។ ត្រូវមាន “កិច្ចប្រជុំរកដំណោះស្រាយ” ឬការសម្រុះសម្រួលដែលបានធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេលប្រាំពីរថ្ងៃបន្ទាប់ពីការស្នើសុំនោះ។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(3)(B); 34 C.F.R. Sec. 300.532(c).] មើលជំពូក 6 ព័ត៌មានស្តីពីបណ្តឹងសម្រាប់កិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវ/ការអនុវត្តតាមច្បាប់។
មណ្ឌលសិក្សាធិការ ក៏អាចស្នើសុំឲ្យមានសវនាការលើកិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ណាមួយផងដែរ ដើម្បីស្នើសុំឲ្យចៅក្រម ALJ បង្គាប់ឲ្យផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ជូននៅក្នុងការសិក្សានោះ ប្រសិនបើមណ្ឌលសិក្សាធិការ “ជឿជាក់ថាការរក្សាទុកនៅក្នុងទីកន្លែងបច្ចុប្បន្នរបស់កុមារ ច្បាស់ជាអាចបង្កឲ្យមានការរងរបួសដល់កុមារ ឬអ្នកដទៃទៀតបាន។ [34 C.F.R. Sec. 300.532(a).] ប្រសិនបើចៅក្រម ALJ កំណត់ថាការរក្សាទុកការដាក់បញ្ចូលសិស្សនៅក្នុងកន្លែងសិក្សាបច្ចុប្បន្ន ច្បាស់ជាអាចបណ្តាលឲ្យសិស្ស ឬអ្នកផ្សេងទៀតរងរបួស ដូច្នេះគាត់អាចបង្គាប់ឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរក្នុងការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សាជំនួសបណ្តោះអាសន្នមួយដែលសមស្រប ក្នុងរយៈពេលមិនលើសពី 45 ថ្ងៃសិក្សាឡើយ។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(3)(B) (ii)(II); 34 C.F.R. Sec. 300.532(b)(2)(ii).] ខណៈពេលដែលស្ថិតនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានអប់រំជំនួសបណ្តោះអាសន្ន ក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្អាករយៈពេលវែង (ឬការបណ្តេញចេញ) សិស្សនៅតែមានសិទ្ធិទទួលបានការអប់រំនៅសាលារដ្ឋសមស្របដោយឥតគិតថ្លៃ ដែលអាចឲ្យសិស្សមានការរីកចម្រើនទៅមុខសមស្របនៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សាទូទៅ និងមានវឌ្ឍនភាពយ៉ាងសមស្របឆ្ពោះទៅរកការសម្រេចគោលដៅដែលបានកំណត់នៅក្នុងកម្មវិធី IEP របស់កុមារ។ នេះរួមបញ្ចូលនូវសេវាកម្ម និងការកែសម្រួលអន្តរាគមន៍អាកប្បកិរិយា ដើម្បីឲ្យអាកប្បកិរិយាដែលនាំឲ្យមានការដាក់សិស្សបញ្ចូលទៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានអប់រំបណ្តោះអាសន្ននោះ លែងកើតមានសាជាថ្មីទៀត។ [34 C.F.R. Sec. 300.530(d).]
(8.12) មណ្ឌលសិក្សាធិការបានផ្លាស់កូនរបស់ខ្ញុំទៅក្នុងថ្នាក់រៀនថ្មី ដោយសារតែបញ្ហាវិន័យ។ តើនេះជា “ការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សា” ដែលតម្រូវឲ្យមានកិច្ចប្រជុំកម្មវិធី IEP ដែរឬទេ?
ដូចបានបញ្ជាក់ពីខាងដើម មណ្ឌលសិក្សាធិការអាចដាក់បញ្ចូលកូនរបស់អ្នកទៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានអប់រំបណ្តោះអាសន្ន (សម្រាប់ការប្រព្រឹត្តិពាក់ព័ន្ធនឹងអាវុធ គ្រឿងញៀនខុសច្បាប់ ឬការបង្ករបួសស្នាមលើរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរ) ហើយបន្តទុកគាត់នៅទីនោះរហូតដល់រយៈពេលថ្ងៃសិក្សា 45 ថ្ងៃ ទោះបីជាអាកប្បកិរិយាត្រូវបានរកឃើញថាជាការសម្តែងចេញមកនៃពិការភាពរបស់គាត់ក៏ដោយ។ ក្នុងស្ថានភាពនោះ មិនមានលក្ខខណ្ឌតម្រូវឲ្យស្ថិតនៅបន្តនោះទេ ។ [34 C.F.R. Sec. 300.533.] ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកត្រូវបានណែនាំឲ្យបណ្តេញចេញដោយសារអាកប្បកិរិយាផ្សេងទៀត ពេលនោះលក្ខខណ្ឌតម្រូវឲ្យស្ថិតនៅបន្ត គួរតែត្រូវបានអនុវត្តតាម។
ម្យ៉ាងទៀត មណ្ឌលសិក្សាធិការអាចនឹងព្យាយាមធ្វើ “ការផ្ទេរចេញដោយសារបញ្ហាវិន័យ” របស់កូនអ្នកទៅសាលារៀនថ្មី។ ការផ្ទេរនេះធ្វើឡើងដើម្បីចៀសវាងការបន្តស្ថិតនៅណាមួយ (ដោយផ្តល់ទឡ្ហីករថាការផ្លាស់ប្តូរសាលាណាមួយ មិនមែនជាការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សាទេ ប្រសិនបើកម្មវិធី IEP ដូចគ្នានេះត្រូវបានផ្តល់ជូននៅទីតាំងថ្មី) ឬដោយសារតែកូនរបស់អ្នកមានបញ្ហាអាកប្បកិរិយានៅសាលារៀន។ លើកលែងតែក្នុងករណីដូចមានចែងខាងលើ ពុំនោះសោត ការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ជូនក្នុងការសិក្សារបស់កូនអ្នក (រួមទាំងការផ្ទេរចេញដោយសារបញ្ហាវិន័យ) គឺជាការសម្រេចចិត្តមួយដែលត្រូវធ្វើឡើងដោយក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ក្នុងករណីដែលនីតិវិធីកិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូរតាមច្បាប់ អាចនឹងត្រូវប្រើប្រាស់។
(8.13) តើមណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវតែបន្តផ្តល់សេវាកម្មអប់រំពិសេសដល់កូនខ្ញុំដែរឬទេ ប្រសិនបើគាត់ត្រូវបានផ្អាកការសិក្សាលើសពីដប់ថ្ងៃ ឬប្រសិនបើគាត់ត្រូវបានបណ្តេញចេញ?
បាទ/ចាស។ ផ្ទុយពីសិស្សនៅក្នុងការអប់រំទូទៅ សិស្សដែលមានពិការភាពត្រូវបន្តទទួលបានការអប់រំនៅសាលាសាធារណៈសមស្របដោយឥតគិតថ្លៃ (FAPE) ក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្អាកការសិក្សាលើសពី 10 ថ្ងៃ ទាំងក្នុងអំឡុងពេលនៃការដាក់បណ្តោះអាសន្ន និងក្នុងអំឡុងពេលនៃការបណ្តេញចេញ។ [20 U.S.C. Secs. 1412(a)(1) & 1415(k)(1)(D); 34 C.F.R. Sec. 300.530(d).] សេវាកម្មដែលកូនរបស់អ្នកទទួលនៅក្រោមស្ថានភាពទាំងនេះ អាចជួយឲ្យគាត់បន្តចូលរួមក្នុងកម្មវិធីសិក្សាទូទៅ និងបន្តរីកចម្រើនឆ្ពោះទៅរកគោលដៅកម្មវិធី IEP របស់គាត់ និងទទួលបានការវាយតម្លៃ និងសេវាកម្មអាកប្បកិរិយាដែលត្រូវការចាំបាច់។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(1)(D); 34 C.F.R. Secs. 300.530(d)(1)(i) & (ii).]
(8.14) ខ្ញុំជឿជាក់ថាកូនរបស់ខ្ញុំមានពិការភាពដែលបណ្តាលឲ្យមានអាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យ ប៉ុន្តែមណ្ឌលសិក្សាធិការមិនដែលវាយតម្លៃគាត់សម្រាប់ការអប់រំពិសេសទេ។ តើវិធានទាក់ទងនឹងវិន័យរបស់សិស្សនៅក្នុងការអប់រំពិសេស ត្រូវអនុវត្តចំពោះគាត់ដែរឬទេ?
វិធានវិន័យផ្នែកអប់រំពិសេសត្រូវបានអនុវត្ត ប្រសិនបើមុនពេលកើតមានបញ្ហាអាកប្បកិរិយា មណ្ឌលសិក្សាធិការ “បានទទួលស្គាល់” ថាកូនរបស់អ្នកមាន ឬអាចនឹងមានពិការភាព។ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកមិនទាន់ត្រូវបានគេកំណត់ថាជាសិស្សនៅក្នុងការអប់រំពិសេសនោះទេ ដូច្នេះមានស្ថានភាពចំនួនបីដែលមណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវ “ចាត់ទុកថា” បានដឹងឮ៖
- នៅពេលដែលឪពុកម្តាយបានសម្តែងការព្រួយបារម្ភជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ (មុនពេលមានអាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យរបស់សិស្ស) ទៅកាន់រដ្ឋបាលសាលា ឬ គ្រូរបស់សិស្សឲ្យបានជ្រាបថាគាត់ត្រូវការការអប់រំពិសេស និងសេវាកម្មពាក់ព័ន្ធ។
- នៅពេលដែលឪពុកម្តាយបានស្នើសុំ (មុនពេលមានអាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យ) ឲ្យមានការវាយតម្លៃទៅលើសិស្សសម្រាប់ការអប់រំពិសេស។ និង
- មុនពេលកើតមានអាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យ នៅពេលដែលគ្រូ ឬបុគ្គលិកសាលាផ្សេងទៀត បានសម្តែងការព្រួយបារម្ភជាក់លាក់អំពីទម្រង់នៃអាកប្បកិរិយាណាមួយដោយផ្ទាល់ប្រាប់ទៅដល់នាយកផ្នែកអប់រំពិសេស ឬ បុគ្គលិកគ្រប់គ្រងផ្សេងទៀត។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(5); 34 C.F.R. Sec. 300.534(b).]
មានស្ថានភាពចំនួនបីដែលមិនចាត់ទុកថាមណ្ឌលសិក្សាធិការបានដឹងឮ៖
- នៅពេលដែលមណ្ឌលសិក្សាធិការបានវាយតម្លៃសិស្សរួច និងបានកំណត់ថាគាត់មិនមានសិទ្ធិទទួលការអប់រំពិសេស។
- នៅពេលដែលឪពុកម្តាយមិនបានអនុញ្ញាតឲ្យមានការវាយតម្លៃ។ ឬ
- ឪពុកម្តាយបានបដិសេធសេវាកម្មអប់រំពិសេស។ [34 C.F.R. Sec. 300.534(c).]
ក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ សិស្សមិនត្រូវបានការពារក្រោមច្បាប់វិធានវិន័យផ្អែកអប់រំពិសេសទេ។
(8.15) តើមានអ្វីកើតឡើង បើខ្ញុំស្នើសុំឲ្យមានការវាយតម្លៃការអប់រំពិសេសសម្រាប់កូនរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានធ្វើវាជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ?
ច្បាប់របស់រដ្ឋតម្រូវឲ្យធ្វើការវាយតម្លៃការអប់រំពិសេស បើទោះបីជាការស្នើសុំត្រូវបានធ្វើឡើង ដោយផ្ទាល់មាត់ ដោយឪពុកម្តាយក៏ដោយ។ បុគ្គលិកមណ្ឌលសិក្សាធិការដែលទទួលបានការស្នើសុំនោះ ត្រូវតែជួយឪពុកម្តាយ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយស្នើសុំជំនួយក្នុងការដាក់សំណើសុំការបញ្ជូនបន្តនោះជាលាយ លក្ខណ៍អក្សរ។ [Title 5 California Code of Regulations (C.C.R.) Sec. 3021(a).] ការស្នើសុំផ្ទាល់មាត់សម្រាប់ការវាយតម្លៃ ទោះបីវាមិនត្រូវបានអនុវត្តដោយមណ្ឌលសិក្សាធិការក៏ដោយ ការស្នើសុំនោះគួរតែគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង្ហាញថាមណ្ឌលសិក្សាធិការបានដឹងឮគ្រប់គ្រាន់អំពីពិការភាពដែលមានការសង្ស័យសម្រាប់គោលបំណងនៃការរៀបចំកិច្ចប្រជុំក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ដើម្បីធ្វើការកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា។ [34 C.F.R. Sec. 300.534.]
ទោះបីជាអ្នកបានស្នើសុំដោយផ្ទាល់មាត់សម្រាប់ការវាយតម្លៃក៏ដោយ អ្នកក៏គួរធ្វើសំណើរបស់អ្នកជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ហើយផ្ញើទៅមណ្ឌលសិក្សាធិការ។ នៅក្នុងលិខិតរបស់អ្នក អ្នកត្រូវស្នើសុំការវាយតម្លៃជាក់លាក់សម្រាប់សេវាកម្មអប់រំពិសេស និងប្រាប់មណ្ឌលសិក្សាធិការអំពីមូលហេតុដែលអ្នកគិតថាកូនរបស់អ្នកមានភាពពិការ។ ត្រឹមតែការបង្ហាញពីការព្រួយបារម្ភរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ។ [មើល Saddleback Valley Unified School District v. Student, OAH Case No. 2010100932.]
(8.16) កូនរបស់ខ្ញុំដែលត្រូវបានគេបណ្តេញចេញ មិនត្រូវបានផ្តល់សិទ្ធិទទួលការអប់រំពិសេសទេ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីឧប្បត្តិហេតុនោះបានកើត ឡើងខ្ញុំបានស្នើសុំការវាយតម្លៃមួយ។ តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះការដាក់បញ្ជូនកូនរបស់ខ្ញុំ នៅពេលយើងកំពុងរង់ចាំលទ្ធផលនៃការវាយតម្លៃនោះ?
នៅពេលដែលអ្នកបានស្នើសុំការវាយតម្លៃសម្រាប់សិទ្ធិទទួលបានការអប់រំពិសេស បន្ទាប់ពីឧប្បហេតុអាកប្បកិរិយាដែលនាំទៅរកការណែនាំឲ្យបណ្តេញចេញ ពេលនោះការវាយតម្លៃត្រូវធ្វើឲ្យបានលឿនជាងមុន។ ប៉ុន្តែ រហូតទាល់តែលទ្ធផលនៃការវាយតម្លៃនោះមានផ្តល់ជូន ទើបកូនរបស់អ្នកនឹងបន្តស្ថិតក្នុងការដាក់បញ្ចូលក្នុងការអប់រំដែលបានកំណត់ដោយមន្ត្រីនៅតាមសាលារៀន។ នេះមានន័យថាកូនរបស់អ្នក អាចត្រូវបានបណ្តេញចេញមុនពេលដែលកិច្ចដំណើរការវាយតម្លៃរហ័សនោះ ត្រូវបានបញ្ចប់។ [20 U.S.C. Sec. 1415(k)(5)(D); 34 C.F.R. Sec. 300.534(d)(2).]
(8.17) តើគ្រូបង្រៀន ឬការសម្តែងការព្រួយបារម្ភរបស់បុគ្គលិកដទៃទៀតអំពីអាកប្បកិរិយា ចាំបាច់ត្រូវមានជាលាយលក្ខណ៍អក្សរដែរឬទេ?
ទេ។ គ្រូបង្រៀន ឬបុគ្គលិកផ្សេងទៀត ត្រូវបង្ហាញការព្រួយបារម្ភជាក់លាក់អំពីបែបបទអាកប្បកិរិយារបស់កូនអ្នកដោយផ្ទាល់ទៅកាន់នាយកផ្នែកអប់រំពិសេស ឬបុគ្គលិកគ្រប់គ្រងផ្សេងទៀត។ ប៉ុន្តែការព្រួយបារម្ភទាំងនេះ មិនចាំបាច់បង្ហាញជាលាយលក្ខណ៍អក្សរទេ។ [34 C.F.R. Sec. 300.534(b)(3).]
(8.18) តើកូនរបស់ខ្ញុំអាចត្រូវបានបណ្តេញចេញពីផ្នែកនៃការដឹកជញ្ជូនរបស់កម្មវិធីសាលារបស់គាត់ដែរឬទេ?
បាទ/ចាស។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកត្រូវបានគេដកចេញពីមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនតាមរថយន្តក្រុងសាលា ហើយមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនគឺជាផ្នែកមួយនៃកម្មវិធី IEP របស់គាត់ ដូច្នេះគាត់នៅតែមានសិទ្ធិទទួលបានមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនជាទម្រង់ផ្សេងទៀតដោយមិនឲ្យអ្នកចំណាយប្រាក់ឡើយ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48915.5(c).] កិច្ចប្រជុំកម្មវិធី IEP ត្រូវតែធ្វើឡើងមុនពេលដកចេញកូនរបស់អ្នកចេញពីរថយន្តក្រុង ពីព្រោះវាគឺជាការផ្លាស់ប្តូរសេវាកម្មវិធី IEP ។
(8.19) តើវិធានពិសេសៗគ្រប់គ្រងវិន័យរបស់សិស្សដែលត្រូវបានកំណត់ថាមានពិការភាពក្រោមផ្នែក 504 នៃច្បាប់ស្តីពីការស្តារនីតិសម្បទា (Rehabilitation Act) ឆ្នាំ1973 មានអ្វីខ្លះ?
ផ្នែក 507 តម្រូវឲ្យសាលាធ្វើការវាយតម្លៃសិស្សដែលគេជឿថាមានពិការភាព មុនពេលធ្វើការដាក់បញ្ចូលសិស្សដំណាក់កាលដំបូង និងមុនពេលមានការផ្លាស់ប្តូរសំខាន់ៗដំណាក់កាលបន្ទាប់ក្នុងការដាក់បញ្ជូនសិស្សនោះ។ [34 C.F.R. Sec. 104.35(a).] យោងទៅតាម OCR ការមិនរាប់បញ្ចូលសិស្សលើសពី 10 ថ្ងៃជាប់ៗគ្នា ការមិនរាប់បញ្ចូលសិស្សក្នុងរយៈពេលមិនកំណត់ និងការមិនរាប់បញ្ចូលសិស្សជាអចិន្ត្រៃយ៍ (ការបណ្តេញចេញ) អាចបង្កើតការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលសិស្សក្នុងការសិក្សានៅក្រោមផ្នែក 504។ ការផ្អាកការសិក្សាជាច្រើនលើកច្រើនសារ ដែលការផ្អាកនីមួយៗមានរយៈពេល 10 ថ្ងៃ ឬតិចជាងនេះ ប៉ុន្តែបញ្ហានោះបង្កើតបានជា “ទម្រង់នៃការមិនរាប់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សា” ដូច្នេះការផ្អាកនោះក៏អាចជាការផ្លាស់ប្តូរសំខាន់ៗក្នុងការដាក់បញ្ចូលក្នុងការសិក្សាផងដែរ។ [Office of Civil Rights, Letter re: Akron City School Dist., 19 IDELR 542 (Nov. 18, 1992) (cited in Parents of Student W. v. Puyallup Sch. Dist., No. 3, 31 F.3d 1489, 1495 (9th Cir. 1994).]
មុនពេលផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលសិស្សផ្នែក 504 មណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវធ្វើការវាយតម្លៃសិស្សឡើងវិញដើម្បីកំណត់ថាតើការប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងដែលកំពុងពិភាក្សានេះបណ្តាលមកពីពិការភាពរបស់សិស្សដែរឬអត់ ហើយបើដូច្នេះមែន តើការដាក់បញ្ចូលសិស្សក្នុងការអប់រំបច្ចុប្បន្ននោះមានភាពសមរម្យដែរឬទេ។ [34 C.F.R. Sec. 104.35(d).] ជាជំហានដំបូងក្នុងការវាយតម្លៃឡើងវិញ មណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវកំណត់ថាតើការប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងនោះបង្កឡើងដោយពិការភាពរបស់សិស្សដែរឬអត់។ ការកំណត់នេះ អាចត្រូវបានធ្វើឡើងដោយក្រុមការងារតែមួយ ដែលធ្វើការសម្រេចចិត្តលើការដាក់បញ្ជូនដំណាក់កាលដំបូងសម្រាប់សិស្សផ្នែក 504 ។ ព័ត៌មានវាយតម្លៃផ្នែកចិត្តសាស្រ្តបថ្មីៗពាក់ព័ន្ធនឹងអាកប្បកិរិយានេះ គួរតែត្រូវបានផ្តល់ជូនទៅកាន់ក្រុមការងារនោះ។ ការកំណត់មិនគួរធ្វើឡើងដោយអ្នកដែលទទួលខុសត្រូវចំពោះគោលការណ៍វិន័យធម្មតារបស់មណ្ឌលសិក្សាធិការឡើយ ដូចជាអ្នកគ្រប់គ្រងរដ្ឋបាលដែលមិនមានជំនាញ និងចំណេះដឹងផ្ទាល់ខ្លួនអំពីសិស្សជាដើម។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ បុគ្គលទាំងនេះអាចចូលរួមក្នុងនាមជាសមាជិកក្រុមការងារសម្រេចចិត្តលើការដាក់បញ្ជូននោះ។ ប្រសិនបើមានការកំណត់ថាការប្រព្រឹត្តខុសរបស់សិស្សផ្នែក 504 គឺបណ្តាលមកពីពិការភាព ពេលនោះក្រុមវាយតម្លៃត្រូវតែបន្តវាយតម្លៃដើម្បីកំណត់ថាតើការដាក់បញ្ចូលសិស្សក្នុងការអប់រំបច្ចុប្បន្នសមស្របដែរឬអត់។ សូម្បីនៅពេលអាកប្បកិរិយាបានបង្កឡើងដោយពិការភាព ហើយភាពសមស្របនៃការដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងការអប់រំបច្ចុប្បន្នត្រូវបានពិនិត្យឡើងវិញក៏ដោយ ការពិនិត្យឡើងវិញនោះប្រហែលជាអាចចាត់ទុកថាជាការដាក់បញ្ចូលមិនសមរម្យ ហើយអាចនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរអចិន្រ្តៃយ៍ណាមួយនៅក្នុងការដាក់បញ្ចូល និង/ឬសេវាកម្ម។ បើមានការកំណត់ថាការប្រព្រឹត្តខុសនេះមិនបណ្តាលមកពីពិការភាពរបស់សិស្សនោះទេ នោះសិស្សអាចនឹងត្រូវបានបណ្តេញចេញពីសាលាតាមរបៀបដូចគ្នានឹងសិស្សដែលមិនមានពិការភាពដែរ។ ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ផ្នែក 504 និងច្បាប់ ADA នឹងអនុញ្ញាតឲ្យបញ្ចប់រាល់សេវាកម្មអប់រំទាំងអស់ដែលអនុវត្តចំពោះសិស្សក្រោមផ្នែក 504 តែប៉ុណ្ណោះ។ ស្តង់ដាបណ្តេញចេញក្រោមផ្នែក 504 គឺខុសគ្នាពីគោលការណ៍ដែលបានអនុវត្តចំពោះសិស្សដែលមានសិទ្ធិទទួលសេវាក្រោមច្បាប់ IDEA ។ [វិន័យរបស់សិស្សដែលមានពិការភាពនៅសាលាបឋមសិក្សា និងវិទ្យាល័យ ការិយាល័យ OCR ខែតុលា ឆ្នាំ1996 អាចរកបានតាមរយៈ៖ http://corporate.findlaw.com/law-library/discipline-of-students-with-disabilities-in-elementary-and.html.]
(8.20) តើខ្ញុំមានសិទ្ធិអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនឯកភាពទៅនឹងការកំណត់របស់ផ្នែក 504 អំពីអាកប្បកិរិយារបស់កូនខ្ញុំនោះទេ?
ប្រសិនបើអ្នកមិនឯកភាពទៅលើការកំណត់ថាអាកប្បកិរិយានោះមិនពាក់ព័ន្ធនឹងពិការភាពរបស់សិស្ស — ឬមិនឯកភាពទៅលើសំណើដាក់បញ្ចូលក្នុងករណីទាំងឡាយដែលអាកប្បកិរិយានោះត្រូវបានកំណត់ថាបណ្តាលមកពីពិការភាព — ពេលនោះអ្នកអាចស្នើសុំសវនាការផ្នែក 504 បាន។ បទប្បញ្ញត្តិតម្រូវឲ្យសវនាការមិនមានភាពលំអៀង ហើយត្រូវឲ្យឪពុកម្តាយមានឱកាសចូលរួម និងតំណាងដោយទីប្រឹក្សាផ្នែកច្បាប់។ [34 C.F.R. 104.36.] មិនដូចនីតិវិធីវិន័យផ្នែកអប់រំពិសេសទេ មណ្ឌលសិក្សាធិការនីមួយៗ បង្កើតនីតិវិធីសវនាការក្រោមផ្នែក 504 របស់ខ្លួនផ្ទាល់។ មណ្ឌលសិក្សាធិការតែមួយប៉ុណ្ណោះ ជាអ្នកជ្រើសរើសមន្រ្តី សវនាការដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តលើការមិនឯកភាពគ្នានេះ។ ការិយាល័យ OCR បានបញ្ជាក់ថានិយោជិក និងសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាភិបាលនៃមណ្ឌលសិក្សាធិការរបស់អ្នកមិនអាចដើរតួទាទីជាមន្ត្រីសវនាការឡើយ។ ប្រសិនបើមណ្ឌលសិក្សាធិការផ្សេងទៀតចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចសន្យាជាមួយមណ្ឌលសិក្សាធិការរបស់អ្នកដើម្បីផ្តល់សេវាកម្មដល់សិស្សដែលមានពិការភាព ពេលនោះបុគ្គលិករបស់មណ្ឌលសិក្សាធិការនោះ ក៏ត្រូវបានហាមឃាត់មិនឲ្យដើរតួនាទីជាមន្ត្រីសវនាការផងដែរ។ [Letter to Anonymous,18 IDELR 230 (OCR 1991).]
មានភាពខុសគ្នាសំខាន់មួយទៀតរវាងការអប់រំពិសេស និងនីតិវិធីវិន័យក្រោមផ្នែក 504។ មិនដូចនីតិវិធីវិន័យក្រោមច្បាប់ IDEA នោះទេ នីតិវិធីក្រោមផ្នែក 504 មិនមានលក្ខខណ្ឌ “ស្ថិតនៅជាបន្ត” នោះទេ។ ហេតុដូច្នេះ ការដាក់បញ្ចូលសិស្សក្រោមផ្នែក 504 អាចត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ ពុំនោះសោត គាត់អាចត្រូវបានគេបណ្តេញចេញ នៅពេលដែលសវនាការផ្នែក 504 មិនទាន់សម្រេចកាត់សេចក្តីនៅឡើយ។ ប៉ុន្តែ ការិយាល័យ OCR បានណែនាំថាការផ្លាស់ប្តូរការដាក់បញ្ចូលសិស្ស មុនពេលដែលឪពុកម្តាយបានតវ៉ាការសម្រេចចិត្តនេះ “ហាក់ដូចជាធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សិទ្ធិដែលផ្តល់ដោយកិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់” ហើយ “ប្រព័ន្ធនីតិវិធីកិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ដោយយុត្តិធម៌អាចនឹងបណ្តាលឲ្យមណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវរង់ចាំលទ្ធផលនៃកិច្ចដំណើរការនោះ មុនពេលធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ”។ [Letter to Zirkel,22 IDELR 667(1995).] ប្រសិនបើអាកប្បកិរិយាពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង ឬគ្រឿងញៀនខុសច្បាប់នាពេលបច្ចុប្បន្ន មណ្ឌលសិក្សាធិការអាចចាត់វិធានការវិន័យទៅលើសិស្សដែលមានពិការភាពដូចគ្នានឹងវិធានការទៅលើវិន័យប្រឆាំងទៅនឹងអ្នកដែលមិនមានពិការភាពដែរ។ នីតិវិធីកិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ដែលបានពិភាក្សាខាងលើ មិនត្រូវបានអនុវត្តនោះទេ នៅពេលដែលវិធានការវិន័យកើតឡើងដោយសារការសេពគ្រឿងញៀន ឬគ្រឿងស្រវឹងខុសច្បាប់នាពេលបច្ចុប្បន្នដោយសិស្សដែលមានពិការភាព។ [29 U.S.C. Sec. 705(20)(C)(iv).]
(8.21) តើកូនរបស់ខ្ញុំមានសិទ្ធិអ្វីខ្លះដើម្បីត្រឡប់ចូលរៀននៅសាលាវិញនៅក្នុងមណ្ឌលសិក្សាធិការដែលបណ្តេញគាត់ចេញ?
ក្រុមប្រឹក្សាអប់រំនៃមណ្ឌលសិក្សាធិការ ត្រូវអនុម័តនូវវិធាន និងបទប្បញ្ញត្តិនានាក្នុងមូលដ្ឋានដែលបង្កើតនូវនីតិវិធីសម្រាប់កិច្ចដំណើរការស្នើសុំការអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញឲ្យចូលរៀនវិញ។ ប៉ុន្តែ ការអនុញ្ញាតចូលរៀនវិញ មិនមែនចូលបានដោយស្វ័យប្រវត្តិទេ។ មណ្ឌលសិក្សាធិការរបស់អ្នក ត្រូវតែកំណត់ថាកូនរបស់អ្នកអាចត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលរៀនវិញនៅមណ្ឌលសិក្សាធិការនោះ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48916.]
បន្ទាប់ពីការបោះឆ្នោតបណ្តេញចេញកូនអ្នក ក្រុមប្រឹក្សាភិបាលអាចផ្អាកការ ក្រុមប្រឹក្សាអប់រំនៃមណ្ឌលសិក្សាធិការ ត្រូវអនុម័តនូវវិធាន និងបទប្បញ្ញត្តិនានាក្នុងមូលដ្ឋានដែលបង្កើតនូវនីតិវិធីសម្រាប់កិច្ចដំណើរការស្នើសុំការអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញឲ្យចូលរៀនវិញ។ ប៉ុន្តែ ការអនុញ្ញាតចូលរៀនវិញ មិនមែនចូលបានដោយស្វ័យប្រវត្តិទេ។ មណ្ឌលសិក្សាធិការរបស់អ្នក ត្រូវតែកំណត់ថាកូនរបស់អ្នកអាចត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលរៀនវិញនៅមណ្ឌលសិក្សាធិការនោះ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48916.]
សេចក្តីបង្គាប់ឲ្យបណ្តេញកូនរបស់អ្នកចេញ ត្រូវតែបញ្ជាក់ពីកាលបរិច្ឆេទដែលគាត់អាចដាក់ពាក្យស្នើសុំដើម្បីទទួលបានការអនុញ្ញាតចូលរៀនវិញ។ កាលបរិច្ឆេទនោះ មិនអាចហួសផុតថ្ងៃចុងក្រោយនៃឆមាសបន្ទាប់ពីឆមាសដែលការបណ្តេញចេញបានកើតឡើងនោះទេ ប៉ុន្តែអាចមុនកាលបរិច្ឆេទកំណត់នេះបាន។ សេចក្តីបង្គាប់នេះ អាចរួមបញ្ចូលនូវផែនការនៃការស្តារនីតិសម្បទាដែលកូនរបស់អ្នកត្រូវតែអនុវត្តតាមក្នុងអំឡុងពេលនៃការបណ្តេញចេញនោះ។ វាក៏អាចរួមបញ្ចូលផងដែរនូវការវាយតម្លៃ នៅពេលដាក់ពាក្យសុំអនុញ្ញាតចូលរៀនវិញនោះផងដែរ។ ផែនការនេះ ក៏អាចរួមបញ្ចូលនូវការណែនាំសម្រាប់ការលើកកម្ពស់សកម្មភាពសិក្សា ការបង្រៀន ការវាយតម្លៃផ្នែកអប់រំពិសេស ការបណ្តុះបណ្តាល ការងារ ការពិគ្រោះយោបល់ការងារ សេវាកម្មសហគមន៍ ឬកម្មវិធីស្តារនីតិសម្បទាផ្សេងទៀត។ [Cal. Ed. Code Sec. 48916.] ប្រសិនបើមានហេតុផលណាមួយសម្រាប់ការបណ្តេញចេញដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសារធាតុដែលមានគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹង ឬគ្រឿងស្រវឹង មណ្ឌលសិក្សាធិការតម្រូវឲ្យកូនរបស់អ្នកចូលក្នុងកម្មវិធីស្តារនីតិសម្បទាគ្រឿងញៀនដែលគាំទ្រដោយខោនធី ដែលជាលក្ខខណ្ឌមួយនៃការអនុញ្ញាតឲ្យចូលរៀនវិញ និងដោយមានការយល់ព្រមពីអ្នក។ [Cal. Ed. Code Sec. 48916.5.]
(8.22) ប្រសិនបើកូនរបស់ខ្ញុំត្រូវបានគេបណ្តេញចេញ តើមានវិធានអ្វីខ្លះដែលគ្រប់គ្រងលើការអនុញ្ញាតឲ្យកូនខ្ញុំទៅមណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មី?
កូនរបស់អ្នក អាចទទួលការអនុញ្ញាតឲ្យចូលរៀននៅមណ្ឌលសិក្សាធិការមួយផ្សេងទៀតបាន លុះត្រាតែ៖
- គាត់តាំងទីលំនៅស្របច្បាប់នៅក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់មណ្ឌល សិក្សាធិការថ្មី។ ឬ
- មណ្ឌលសិក្សាធិការបច្ចុប្បន្នរបស់គាត់ ផ្តល់ឲ្យគាត់នូវការផ្ទេរពីមណ្ឌលសិក្សាធិការមួយទៅមណ្ឌលសិក្សាមួយទៀត។
[Cal. Ed. Code Secs. 46600(c) (ផ្ទេរសម្រាប់សិស្សដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញ), 46601 (បណ្តឹងឧទ្ធរណ៍) & 46603 (ការអនុញ្ញាតឲ្យចូលរៀនវិញជាបណ្តោះអាសន្ន)]
មណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មី អាចស្នើសុំព័ត៌មាន និង/ឬការណែនាំពីមណ្ឌលសិក្សាធិការចាស់ ហើយបន្ទាប់មកនឹងបើកសវនាការដើម្បីកំណត់ថាតើកូនរបស់អ្នកបង្កគ្រោះថ្នាក់ជាបន្តដល់សិស្ស ឬបុគ្គលិករបស់មណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មីទៀតដែរឬទេ។ [Cal. Ed. Code Secs. 48915.1(a)-(b).] សវនាការនេះធ្វើឡើងតាមវិធាន និងនីតិវិធីដូចគ្នានឹងសវនាការលើការបណ្តេញចេញធម្មតាដែរ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48918.] ប្រសិនបើបន្ទាប់ពីសវនាការនោះមក មណ្ឌលសិក្សាធិការកំណត់ថាកូនរបស់អ្នកបង្កគ្រោះថ្នាក់ជាបន្ត ពេលនោះមណ្ឌលសិក្សាធិការអាចកំណត់លក្ខខណ្ឌចុះឈ្មោះចូលរៀននៅលើការចូលរួមនៅក្នុងកម្មវិធីដែលបានកំណត់ណាមួយ ឬអាច បដិសេធ ការស្នើសុំការអនុញ្ញាតឲ្យចុះឈ្មោះចូលរៀននោះ។ [Cal. Ed. Code Secs. 48915.1(c)-(d).] ប្រសិនបើមណ្ឌលសិក្សាធិការកំណត់ថាកូនរបស់អ្នកមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ជាបន្តនោះទេ ពេលនោះមណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវតែអនុញ្ញាតឲ្យគាត់ចូលរៀនទៅសាលារៀនណាមួយរបស់ខ្លួនសម្រាប់រយៈពេលដែលនៅសល់បន្ទាប់ពីការបណ្តេញចេញនោះ ប្រសិនបើគាត់បានតាំងទីលំនៅក្នុងមណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មី ឬទទួលបានការផ្ទេរឆ្លងមណ្ឌលសិក្សាធិការនោះ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48915.1(e).] ប្រសិនបើអ្នកមិនបានជូនដំណឹងដល់មណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មីអំពីការបណ្តេញចេញពីមណ្ឌលសិក្សាធិការចាស់ នោះទេ ហើយមណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មីរកឃើញពីការបណ្តេញចេញនោះ ការមិនជម្រាបប្រាប់ព័ត៌មាននេះ នឹងត្រូវបានកត់ត្រាទុក ហើយអាចនឹងត្រូវយកមកពិភាក្សានៅក្នុងសវនាការលើការអនុញ្ញាតចូលរៀនរិញដែលបានពិពណ៌នាខាងលើ។
ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកត្រូវបានបណ្តេញចេញដោយសារហេតុផលណាមួយខាងក្រោម ពេលនោះគាត់មិនអាចចុះឈ្មោះចូលរៀននៅក្នុងមណ្ឌលសិក្សាធិការរបស់រដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ាផ្សេងទៀតក្នុងអំឡុងពេលនៃការបណ្តេញគាត់ចេញបានទេ លើកលែងតែក្នុងករណីសាលាសហគមន៍ប្រចាំខោនធី ឬសាលាយុវតុលាការ៖
- បង្កឲ្យមានរបួសលើរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរដល់អ្នកដទៃ (លើកលែងតែក្នុងករណី ការពារខ្លួន)។
- ការយកកាំបិត សារធាតុផ្ទុះ ឬវត្ថុគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងទៀតមកតាមខ្លួនដោយ មិនមានការប្រើប្រាស់សមស្របសម្រាប់គាត់នៅក្នុងបរិវេណសាលា ឬ សកម្មភាពខាងក្រៅបរិវេណសាលា។
- ការយកតាមខ្លួននូវសារធាតុដែលមានការគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹង។
- ចូលរួមក្នុងអំពើប្លន់ ឬចាប់ជំរិតទារប្រាក់។
- ការបំពារបំពាន ឬវាយដំ។
- ការកាន់កាប់ ឬការលក់កាំភ្លើង។
- ការគ្រវីកាំបិត។
- ការលក់សារធាតុដែលមានការគ្រប់គ្រងតឹងរ៉ឹង ឬ
- ការបំពារបំពានផ្លូវភេទ។
[Cal Ed. Code Secs. 48915.1, 48915(a) & (c), 48915.2(a).]
បន្ទាប់ពីរយៈពេលនៃការបណ្តេញចេញ (ដោយសារហេតុផលណាមួយខាងលើ) ត្រូវបានបញ្ចប់ កូនរបស់អ្នកអាចទទួលបានការអនុញ្ញាតឲ្យចូលរៀននៅក្នុងមណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មី ប្រសិនបើគាត់បំពេញតាមលក្ខខណ្ឌតម្រូវនៃទីកន្លែងស្នាក់នៅ ឬការផ្ទេរឆ្លងមណ្ឌលសិក្សាធិការ។ ការអនុញ្ញាតឲ្យចុះឈ្មោះចូលរៀននឹងត្រូវបានពិចារណា លុះត្រាតែក្រោយពេលសវនាការ មណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មីកំណត់ថាគាត់មិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ជាបន្ត។
ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកត្រូវបានបណ្តេញចេញ ហើយបានចុះឈ្មោះចូលរៀនមណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មី ពេលនោះមណ្ឌលសិក្សាធិការថ្មីត្រូវបន្តផ្តល់សេវាកម្មអប់រំពិសេស និងសេវាកម្មពាក់ព័ន្ធដល់កូនរបស់អ្នកប្រហាក់ប្រហែលគ្នាទៅនឹងកម្មវិធី IEP បច្ចុប្បន្នរបស់សិស្ស។
(8.23) កូនរបស់ខ្ញុំមានបញ្ហាអាកប្បកិរិយាដែលអាចធ្វើឲ្យគាត់ប្រឈមនឹងការផ្អាកការសិក្សា និង/ឬការបណ្តេញចេញ។ តើមានសេវាកម្មពិសេស ឬការការពារសម្រាប់គាត់ដែរឬទេ?
ក្រោមច្បាប់របស់រដ្ឋ និងសហព័ន្ធនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាធិការ ត្រូវ ផ្តល់សេវា និងការគាំទ្រនានាទាក់ទងនឹងអាកប្បកិរិយា រួមមានការវាយតម្លៃមុខងារអាកប្បកិរិយាលម្អិត និងផែនការអន្តរាគមន៍អាកប្បកិរិយាវិជ្ជមានជាដើម ប្រសិនបើចាំបាច់ នៅពេលដែលសិស្សណាម្នាក់មានអាកប្បកិរិយាដែលប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សារបស់សិស្សនោះ ឬដល់សិស្សដទៃទៀត។ [Cal. Ed. Code Sec. 56520(b)(3). [មើលការវាយតម្លៃ និងការធ្វើផែនការអាកប្បកិរិយាវិជ្ជមាននៅតាមសាលា៖ ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំខែមិថុនា ឆ្នាំ2015 និង http://www.disabilityrightsca.org/pubs/CM6001.pdf.]
ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកមានអាកប្បកិរិយាដែលប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សារបស់កូនអ្នក ឬកុមារដទៃទៀត ពេលនោះច្បាប់សហព័ន្ធតម្រូវឲ្យក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ត្រូវធ្វើការពិចារណាថាតើការគាំទ្រផ្នែកអាកប្បកិរិយា និងយុទ្ធសាស្រ្ត និងសេវាកម្មមួយណាដែលត្រូវការចាំបាច់ ដើម្បីឲ្យកូនរបស់អ្នកអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ ពីការអប់រំនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានដែលមានការរឹតបណ្តឹងតិចតួច។ [34 C.F.R. Sec. 300.324(a)(2), (b)(2); Cal. Ed. Code Sec. 56521.2(b).] មណ្ឌលសិក្សាធិការ ត្រូវផ្តល់ប្រភេទនៃការវាយតម្លៃ ផែនការ សេវាកម្ម ឬការគាំទ្រដែលក្រុមការងារផែនការ IEP របស់កូនអ្នកកំណត់ថាចាំបាច់ដើម្បីជួយដោះស្រាយបញ្ហាអាកប្បកិរិយាកូនអ្នក។ អាកប្បកិរិយារបស់កូនអ្នក មិនគួររារាំងគាត់មិនឲ្យទទួលបានឱកាសសម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍ពីការអប់រំ ឬទទួលការអប់រំក្នុងមជ្ឈដ្ឋានដែលមានការរឹតបណ្តឹងតិចតួចទេ។
ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកមានបញ្ហាអាកប្បកិរិយាធ្ងន់ធ្ងរ ដូចជាមានភាពឆេវឆាវ ឬអាកប្បកិរិយាបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួនឯងជាដើម ពេលនោះក្រុមការងារកម្មវិធី IEP គួរពិចារណាថាតើកូនរបស់អ្នកត្រូវការការវាយតម្លៃអាកប្បកិរិយាមុខងារ (Functional Behavioral Assessment, FBA) ឬផែនការអន្តរាគមន៍ អាកប្បកិរិយា (Behavioral Intervention Plan, BIP) ដែរឬទេ រួមជាមួយនឹងការពិចារណាលើសេវាកម្ម ឬយុទ្ធសាស្ត្រផ្សេងទៀតដើម្បីដោះស្រាយតម្រូវការអាកប្បកិរិយារបស់គាត់។ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកមានផែនការ BIP ដែលមិនទាន់មានប្រសិទ្ធភាពនៅក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាអាកប្បកិរិយាខុសប្រក្រតីរបស់កូនអ្នកបាននោះទេ អ្នកគួរបង្ហាញប្រាប់អំពីបញ្ហានេះទៅដល់ក្រុមការងារកម្មវិធី IEP និងស្នើសុំឲ្យកូនរបស់អ្នកទទួលបានការវាយតម្លៃ FBA លម្អិត ដើម្បីឲ្យក្រុមការងារកម្មវិធី IEP មានព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើការអភិវឌ្ឈផែនការ BIP បានលម្អិតជាងនេះ។
សូមចងចាំថាមុនពេលសិស្សដែលមានពិការភាពអាចត្រូវបានបណ្តេញចេញ មណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវរៀបចំកិច្ចប្រជុំកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា។ ប្រសិនបើមណ្ឌលសិក្សាធិការចង់បណ្តេញសិស្សចេញដោយសារអាកប្បកិរិយាណាមួយដែលបានផ្តោតជាគោលដៅសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរក្រោមផែនការ BIP ដែលមាននៅក្នុងកម្មវិធី IEP របស់សិស្ស ពេលនោះក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ចាំបាច់ត្រូវតែរកឲ្យឃើញច្បាស់ថាអាកប្បកិរិយានេះ គឺជាការសម្តែងឲ្យឃើញនូវពិការភាពរបស់សិស្ស។ ម្យ៉ាងទៀត មណ្ឌលសិក្សាធិការអាចនឹងមិនបានការអនុវត្តផែនការ BIP ដែលតម្រូវឲ្យមាននៅក្នុងកម្មវិធី IEP។ ទោះក្នុងស្ថានភាពណាមួយក៏ដោយ ការបណ្តេញចេញនេះ អាចនឹងត្រូវបានហាមឃាត់។ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវតែប្រាកដថាផែនការ BIP របស់កូនអ្នក ដោះស្រាយបញ្ហាអាកប្បកិរិយារបស់កូនអ្នកយ៉ាងជាក់លាក់គ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ នេះនឹងការពារកូនអ្នកបានល្អប្រសើរជាងមុនពីការបញ្ជូនបន្តសម្រាប់ការបណ្តេញចេញដោយសារអាកប្បកិរិយាទាំងនោះ។ មណ្ឌលសិក្សាធិការ អាចនឹងផ្អាកសិស្សដែលត្រូវការការអប់រំពិសេសដោយសារកាប្រព្រឹត្តខុស ទោះបីអាកប្បកិរិយាពាក់ព័ន្ធនោះ ត្រូវបានផ្តោតជាគោលដៅសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងផែនការ BIP របស់សិស្សក៏ដោយ (យោងតាមដែនកំណត់លើការផ្អាកការសិក្សាដែលបានពិភាក្សាខាងលើ)។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងការណែនាំនាពេលថ្មីៗនេះ ការិយាល័យនៃសេវាកម្មអប់រំពិសេស និងស្តារនីតិសម្បទា (Office of Special Education and Rehabilitation Services, OSERS) បានបញ្ជាក់ថាច្បាប់ IDEA មិនផ្តល់ឲ្យបុគ្គលិកសាលានូវសិទ្ធិអំណាចទូលំទូលាយក្នុងការផ្អាកការសិក្សារយៈពេលតិចជាងដប់ថ្ងៃ ដោយមិនបានពិចារណាថាតើកម្មវិធី IEP ឬផែនការ BIP របស់កុមារត្រូវបានដោះស្រាយបញ្ហាអាកប្បកិរិយារបស់គាត់បានសមស្របដែរឬទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ការផ្អាកការសិក្សាច្រើនលើកច្រើនសារក្នុងរយៈពេល 10 ថ្ងៃ ឬតិចជាងនេះអាចបង្ហាញថាកម្មវិធី IEP របស់កុមារមិនត្រូវបានគណនាឲ្យបានសមស្របដើម្បីផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍អប់រំគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ហើយក្រុមការងារកម្មវិធី IEP គួរតែដោះស្រាយបញ្ហាតម្រូវការសម្រាប់ជំនួយផ្នែកអាកប្បកិរិយាបន្ថែមទៀត។ [OSERS, Dear Colleague Letter on the Inclusion of Behavioral Supportsin Individualized Education Plans, available at: https://www2.ed.gov/policy/gen/guid/school-discipline/files/dcl-on-pbis-in-ieps--08-01-2016.pdf.]
(8.24) តើមានច្បាប់ដែលហាមឃាត់យ៉ាងជាក់លាក់លើការរៀបចំកម្មវិធី ឬបច្ចេកទេសផ្នែកអាកប្បកិរិយាមួយចំនួនដែរឬទេ?
បាទ/ចាស។ តាមច្បាប់របស់រដ្ឋ “អន្តរាគមន៍បន្ទាន់” ដូចជាការចាប់ចង និងការដាក់ឲ្យនៅដាច់ដោយឡែកពីគេជាដើម អាចត្រូវបានប្រើប្រាស់តែក្នុងករណីដូចខាងក្រោម៖
- កូនរបស់អ្នកបង្ហាញអាកប្បកិរិយាស្តែងចេញមកដោយឯកឯង និងមិនអាចដឹងជាមុនបាន ហើយ
- អាកប្បកិរិយានេះបង្ហាញពីការបង្ករគ្រោះថ្នាក់លើរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរដល់សិស្សនោះ ឬអ្នកដទៃទៀត ហើយ
- អាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់នោះ មិនអាចការពារបានភ្លាមៗដោយប្រើប្រាស់វិធានការឆ្លើយតបដែលមានការរឹតត្បិតតិចតួចជាជាងការប្រើប្រាស់អន្តរាគមន៍បន្ទាន់នេះ។
អន្តរាគមន៍បន្ទាន់ មិនអាចយកទៅប្រើប្រាស់ជំនួសផែនការអន្តរាគមន៍អាកប្បកិរិយាវិជ្ជមានដែលមានរយៈពេលយូរជាងកម្រិតនៃភាពចាំបាច់ដើម្បីទប់ស្កាត់អាកប្បកិរិយានោះទេ ឬមិនប្រើប្រាស់ប្រើកម្លាំងលើសពីកម្រិតនៃភាពសមស្រប និងចាំបាច់នៅក្នុងស្ថានភាពនោះ។ [Cal. Ed. Code Sec. 56521.1.]
ច្បាប់រដ្ឋចែងនូវគោលការណ៍ណែនាំយ៉ាងជាក់លាក់ស្តីពីការដោះស្រាយ និងការចងក្រងឯកសារស្តីពីករណីបន្ទាន់ផ្នែកអាកប្បកិរិយា។ បន្ទាប់ពីអន្តរាគមន៍បន្ទាន់ សាលាត្រូវទាក់ទងឪពុកម្តាយ/អាណាព្យាបាល ក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃនៃថ្ងៃសិក្សា។ លើសពីនេះទៀត សាលាត្រូវបំពេញ “ភ្លាមៗ” នូវរបាយការណ៍បន្ទាន់ផ្នែកអាកប្បកិរិយា ( Behavioral Emergency Report, BER) ដែលនឹងត្រូវរក្សាទុកនៅក្នុងសំណុំឯកសាររបស់សិស្ស។ របាយការណ៍ BER ត្រូវតែមាន៖
- ឈ្មោះ និងអាយុរបស់បុគ្គលដែលមានតម្រូវការពិសេស។
- មជ្ឈដ្ឋាន និងទីតាំងនៃហេតុការណ៍។
- ឈ្មោះបុគ្គលិក ឬអ្នកពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត។
- ការពិពណ៌នាអំពីហេតុការណ៍ និងអន្តរាគមន៍បន្ទាន់ដែលបានប្រើប្រាស់ ហើយថាតើសិស្សបច្ចុប្បន្នមានផែនការ BIP ដែរឬអត់។ និង
- ពត៌មានលម្អិតនៃការរងរបួសដែលសិស្ស ឬអ្នកដទៃទៀតបានទទួលរង រួមទាំងបុគ្គលិកផងដែរ។
[Cal. Ed. Code Sec. 48915.1(e).]
រាល់របាយការណ៍ BER ទាំងអស់ត្រូវតែបញ្ជូនបន្ត និងត្រួតពិនិត្យភ្លាមៗ ដោយរដ្ឋបាលដែលទទួលបានការចាត់តាំង។ [Cal. Ed. Code Sec. 56521.1(f).] ប្រសិនបើរបាយការណ៍ BER ត្រូវបានសរសេរជាលាយលក្ខណ៍អក្សរអំពីសិស្សដែលមិនមានផែនការ BIP ពេលនោះសាលាត្រូវកំណត់ពេលប្រជុំ IEP ក្នុងរយៈពេលពីរថ្ងៃ ដើម្បីពិភាក្សាថាតើត្រូវការផែនការនេះដែរឬអត់។ ប្រសិនបើសិស្សមានផែនការ BIP ហើយហេតុការណ៍នោះពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាអាកប្បកិរិយាធ្ងន់ធ្ងរដែលមិនបានកត់សម្គាល់ឃើញពីមុនមក ឬអន្តរាគមន៍ដែលបានបង្កើតឡើងពីមុនមកគ្មានប្រសិទ្ធភាព ពេលនោះ កម្មវិធី IEP គួរតែជួបប្រជុំដើម្បីកំណត់ថាតើត្រូវកែប្រែផែនការ BIP ដែរឬទេ។ [Cal. Ed. Code Sec. 56521.1(g)-(h).]
សូម្បីតែក្នុងករណីបន្ទាន់ (និងនៅក្នុងសេវាកម្មអាកប្បកិរិយាផ្សេងទៀតទាំងអស់) អន្តរាគមន៍បន្ទាន់ដែលប្រើដោយមណ្ឌលសិក្សាធិការ មិនអាចបណ្តាលឲ្យមានការឈឺចាប់ ឬរបួសឡើយ។ [Cal. Ed. Code Secs. 56520(a)(4), 56521.2(a).] អន្តរាគមន៍បន្ទាន់ដែលត្រូវហាមឃាត់ជាក់លាក់ រួមមាន៖
- ការបង្កឲ្យមានការឈឺចាប់លើរូបរាងកាយ រួមមានការឆក់អគ្គិសនីជាដើម។
- ការបញ្ចេញជាតិពុលមានគ្រោះថ្នាក់ ឬការបាញ់ស្ព្រាយធុំខ្លឹនមិនល្អ ចំហាយ ឬ សារធាតុផ្សេងទៀតនៅជិតមុខសិស្ស
- មិនឲ្យគេងបានគ្រប់គ្រាន់ មិនឲ្យញ៉ាំអាហារ ទឹក ទីជម្រក កន្លែងគេង ភាពសុខស្រួលផ្នែករាងកាយ ឬការចេញចូលទៅក្នុងកន្លែងបន្ទប់ទឹក។
- ការធ្វើឲ្យសិស្សទទួលរងការធ្វើបាបតាមរយៈពាក្យសម្តី ការសើចចំអក ការធ្វើឲ្យខ្មាស់គេ។
- ប្រើប្រាស់វត្ថុដែលទប់មិនឲ្យដៃជើងកម្រើកបាន។
- ចាក់សោដាក់ឲ្យនៅដាច់ដោយឡែកពីគេ។
- រារាំងមិនឲ្យមានការគ្រប់គ្រងសមស្របទៅលើបុគ្គលនោះ និង
- រារាំងមិនឲ្យបុគ្គលនោះប្រើប្រាស់ឥន្ទ្រីយារម្មណ៍ណាមួយរបស់ខ្លួន។
[Cal. Educ. Code Sec. 56521.2(a).]
ប៉ុន្តែក្នុងករណីមានភាពបន្ទាន់ផ្នែកអាកប្បកិរិយា បុគ្គលិកសាលាដែលបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលត្រឹមត្រូវ អាចប្រើប្រាស់វិធានការចងទប់ដោយដេកផ្ងារឬផ្កាប់។ [Cal. Ed. Code Sec. 56521.1(d)(2).]
(8.25) តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបានប្រសិនបើគ្រូ ឬបុគ្គលិកសាលាផ្សេងទៀតធ្វើបាបផ្លូវកាយ ឬផ្លូវចិត្តរបស់កូនខ្ញុំ?
មិនថាស្ថិតក្នុងបរិបទ “វិន័យ” ឬបរិបទផ្សេងពីនេះនោះទេ ពាក្យបណ្តឹងអាចត្រូវបានដាក់ទៅកាន់នាយកដ្ឋានអប់រំរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា (California Department of Education, CDE) ក្រោមនីតិវិធីបណ្តឹងរួមមួយ (Uniform Complaint Procedure) ប្រសិនបើ៖ (1) កុមារម្នាក់ ឬច្រើននាក់ស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់លើរាងកាយបន្ទាន់ ឬ (2) សុវត្ថិភាព ឬសុខុមាលភាពរបស់កុមារម្នាក់ ឬច្រើននាក់ស្ថិតក្នុងការគំរាមកំហែង។ នាយកដ្ឋាន CDE ត្រូវតែធ្វើអន្តរាគមន៍ដោយផ្ទាល់ និងមិនបញ្ជូនពាក្យបណ្តឹងទៅមណ្ឌលសិក្សាធិការដើម្បីធ្វើការស៊ើបអង្កេតក្នុងមូលដ្ឋាននោះទេ។ [5 C.C.R. Secs. 4611(a) & 4650(a)(7)(C).] សូមមើលសំណួរទាក់ទងនឹងពាក្យ
បណ្តឹងស្តីពីការអនុវត្តបណ្តឹងតាមច្បាប់ក្នុងជំពូក 6 ព័ត៌មានស្តីពីកិច្ចដំណើរត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់/នីតិវិធីបណ្តឹង។
ប្រសិនបើមណ្ឌលសិក្សាធិការបំពានលើច្បាប់រដ្ឋណាមួយទាក់ទងនឹងអន្តរាគមន៍បន្ទាន់ អ្នកក៏អាចដាក់ពាក្យបណ្តឹងស្តីពីការអនុវត្តតាមច្បាប់ការអប់រំពិសេសទៅកាន់នាយកដ្ឋានអប់រំរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា (California Department of Education, CDE) ។ [34 C.F.R. Sec. 300.151-153.] សូមមើលសំណួរទាក់ទងនឹងពាក្យ
បណ្តឹងស្តីពីការអនុវត្តបណ្តឹងតាមច្បាប់ក្នុងជំពូក 6 ព័ត៌មានស្តីពីកិច្ចដំណើរត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់/នីតិវិធីបណ្តឹង។
(8.26) ប្រសិនបើបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា ឬកិច្ចប្រជុំផ្នែក 504 ក្រុមការងារបានផ្តល់ការណែនាំឲ្យបណ្តេញសិស្សចេញ (ហើយអ្នកជ្រើសរើសមិនតវ៉ានឹងការណែនាំតាមរយៈការអនុវត្តតាមច្បាប់) តើមាននីតិវិធីសម្រាប់សវនាការបណ្តេញចេញ និងសម្រាប់បណ្តឹងឧទ្ធរណ៍មានអ្វីខ្លះ?
ប្រសិនបើក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ណែនាំការបញ្ជូនបន្តសម្រាប់ការបណ្តេញចេញ ពេលនោះមណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវតែបើកសវនាការបណ្តេញចេញ។
សវនាការត្រូវតែកំណត់ពេលរៀបចំឡើងក្នុងរយៈពេលសាមសិបថ្ងៃ បន្ទាប់ពីការសម្រេចចិត្តលើការបណ្តេញសិស្សនោះ ត្រូវបានធ្វើឡើង។ [Cal. Ed. Code Sec. 48918.] នៅពេលដែលបានកំណត់ពេលរួចហើយ នោះអ្នកមានសិទ្ធិពន្យារពេលសវនាការលើការបណ្តេញចេញនោះដោយស្វ័យប្រវត្តិរហូតដល់ 30 ថ្ងៃដើម្បីត្រៀមរៀបចំខ្លួនឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ [Cal. Ed. Code Sec. 48918(a).] អ្នកគួរតែចូលរួមក្នុងសវនាការជាមួយអ្នកជំនាញ និងអ្នកគាំទ្រដើម្បីផ្តល់ទឡ្ហីករណ៍ប្រឆាំងនឹងការបណ្តេញចេញ (ជាទូទៅគឺជាទឡ្ហីករណ៍ដដែល ដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំកំណត់ការសម្តែងចេញអាកប្បកិរិយា)។
ការពិភាក្សាពេញលេញអំពីនីតិវិធីគ្រប់គ្រងសវនាការលើការបណ្តេញចេញ និងសម្រាប់បណ្តឹងឧទ្ធរណ៍ណាមួយទៅលើលទ្ធផលនៃសវនាការទាំងនោះ គឺហួសពីវិសាលភាពខ្លឹមសារនៃសៀវភៅណែនាំនេះ។ អ្នកគួរតែរកព័ត៌មានពីច្បាប់អប់រំរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា ផ្នែក 48918 - 48926 សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ក៏ដូចជាគោលនយោបាយមណ្ឌលសិក្សាធិការរបស់អ្នកសម្រាប់សវនាការលើការបណ្តេញចេញ។
(8.27) មណ្ឌលសិក្សាធិការស្នើសុំដកកូនខ្ញុំចេញពីសាលាដោយសារតែបញ្ហាអាកប្បកិរិយារបស់គាត់ និងកំពុងណែនាំឲ្យមានការបង្រៀននៅផ្ទះសម្រាប់ជាការដាក់បញ្ចូលគាត់នៅក្នុងការសិក្សា។ តើមណ្ឌលសិក្សាធិការអាចធ្វើដូច្នេះបានដែរឬទេ?
បាទ/ចាស។ ប៉ុន្តែកម្មវិធីបង្រៀននៅផ្ទះណាមួយ ត្រូវតែត្រូវបានរៀបចំឡើងជាលក្ខណៈបុគ្គលដើម្បីធានាថាវឌ្ឍនភាពឆ្ពោះទៅរកគោលដៅ និងគោលបំណងនៅតែប្រព្រឹត្តទៅបន្ត ទោះបីជាកម្មវិធីនេះត្រូវបានផ្តល់ជូននៅផ្ទះរបស់សិស្សក៏ដោយ។ ច្បាប់ក៏តម្រូវឲ្យសិស្សទទួលបាន (និងធ្វើឲ្យមានវឌ្ឍនភាព) កម្មវិធីសិក្សាអប់រំទូទៅផងដែរ។ [20 U.S.C. Sec. 1414(d)(1)(A)(i).] នីតិវិធីដូចគ្នាទាំងអស់ត្រូវតែអនុវត្តដោយក្រុមការងារកម្មវិធី IEP ក្នុងការអភិវឌ្ឍកម្មវិធី IEP សម្រាប់សិស្សដែលទទួលការបង្រៀននៅផ្ទះដូចដែលត្រូវបានអនុវត្តចំពោះសិស្សដែលទទួលការអប់រំពិសេសផ្សេងទៀតដែរ។ [U.S. Department of Education, Office of Special Education Programs, Letter to Boney (1991) 18 IDELR 537.] ច្បាប់រដ្ឋមានវិធានបន្ថែមសម្រាប់ការផ្តល់ការណែនាំដល់ផ្ទះដល់សិស្សដែលមានពិការភាព។ វិធាននេះ រាប់បញ្ចូលនូវលក្ខខណ្ឌតម្រូវការដែលក្រុមការងាររបស់ IEP ត្រូវមានរបាយការណ៍ពីគ្រូពេទ្យ ឬគ្រូពេទ្យចិត្តសាស្ត្រ ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងកាលបរិច្ឆេទដែលបានព្យាករណ៍ទុកសម្រាប់ការវិលត្រឡប់ចូលរៀនវិញរបស់សិស្ស។ [5 C.C.R. Sec. 3051.4.]
ការបង្រៀននៅផ្ទះ ក៏មានសម្រាប់សិស្សអប់រំទូទៅដែលមានពិការភាពបណ្តោះអាសន្នផងដែរ ហើយផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវការបង្រៀនរយៈពេលមួយម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។ [Cal. Ed. Code Sec. 48206.3.] សេវាកម្មនេះខុសគ្នាពីការដាក់បញ្ចូលក្នុងការអប់រំនៅផ្ទះជាលក្ខណៈបុគ្គល ឬការបង្រៀនក្រោមច្បាប់ IDEA សម្រាប់គោលបំណងក្នុងការផ្តល់ការអប់រំ FAPE ដល់កុមារដែលមានពិការភាព។
សេវាកម្មទាំងពីរ ត្រូវបានសំដៅជាទូទៅថាជា “ការបង្រៀននៅផ្ទះ/មន្ទីរពេទ្យ” ប៉ុន្តែការបង្រៀននៅផ្ទះសម្រាប់សិស្សដែលមានកម្មវិធី IEP ត្រូវតែបន្តផ្តល់ការអប់រំ FAPE។ [មើល Student v. Tehachapi Unified School District, OAH Case No. 2015060035.]
ការបង្រៀននៅផ្ទះ ការដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងការសិក្សាដែលមានភាពរឹតត្បិតបំផុតមួយ គឺជាជម្រើសកម្មវិធីអប់រំដែលមានសម្រាប់សិស្សដែលមានពិការភាព ដែលពួកគេមិនអាចទទួលបានការអប់រំនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានសាលារៀនសាធារណៈបាន។ ជាធម្មតា សិស្សនៅក្នុងការដាក់បញ្ជូននេះ ជាសិស្សដែលមានតម្រូវការផ្នែកសុខភាពសំខាន់ៗ មានជំងឺ ឬពិការភាពបណ្តោះអាសន្ន ឬមានបញ្ហាលំបាកផ្នែកអាកប្បកិរិយាគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ការដាក់បញ្ជូននេះ មិនគួរយកមកប្រើប្រាស់ជំនួសឲ្យការផ្តល់ជំនួយផ្នែកអាកប្បកិរិយានៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានថ្នាក់រៀននោះទេ។ នៅក្នុងការណែនាំនាពេលថ្មីៗនេះ ការិយាល័យ OSERS បានបញ្ជាក់ថាការដាក់បញ្ចូលក្នុងការបង្រៀនតាមផ្ទះអាចបង្ហាញឲ្យឃើញថាការដាក់បញ្ចូលកុមារទៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានដែលមានការរឹតបន្តឹងតិចតួច អាចនឹងមិនមានភាពសមស្របទេ។ [OSERS, Dear Colleague Letter on the Inclusion of Behavioral Supports in Individualized Education Plans, available at: https://www2.ed.gov/policy/gen/guid/school-discipline/files/dcl-on-pbis-in-ieps--08-01-2016.pdf.]