Menu Close

(14.7) តើនរណាមាន​លក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់​ទទួលបាន​ការអប់រំ​ពិសេ​ស​​​​ក្រោម​ប្រភេទចំណាត់ថ្នាក់​ “ភាពចុះខ្សោយ​ផ្នែកសុខភាពផ្សេង​ៗ ​(OHI)”?

(14.7) តើនរណាមាន​លក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់​ទទួលបាន​ការអប់រំ​ពិសេ​ស​​​​ក្រោម​ប្រភេទចំណាត់ថ្នាក់​ “ភាពចុះខ្សោយ​ផ្នែកសុខភាពផ្សេង​ៗ ​(OHI)”?

ក្រោមច្បាប់​រដ្ឋ​និង​សហព័ន្ធ សិស្សមានសិទ្ធិ​ទទួលបានការអប់រំ​ពិសេស​ក្រោម​ប្រភេទចំណាត់ថ្នាក់​ OHI ប្រសិនបើពួកគេ​​មាន​ដែន​កំណត់​​លើ​ចំណុចខ្លាំង ភាព​ស្វាហាប់ ឬការប្រុង​ស្មារតី​ (រួមមាន​ការ​ប្រុង​ស្មារតី​ខ្ពស់​ទៅនឹង​​គំរូ​មជ្ឈដ្ឋាន​អ្វី​មួយ​​ដែលនាំមកនូវ​ការ​ប្រុងស្មារតី​តិច​តួច​នៅក្នុង​មជ្ឈដ្ឋានអប់រំ​) ពោលគឺ​ដោយ​សារ​បញ្ហា​សុខភាព​រ៉ាំរ៉ៃ​ ឬ​ធ្ងន់ធ្ងរ​​ រួមមានជាអាទិ៍ ស្ថានភាព​បេះ​ដូង ជំងឺ​មហារីក ជំងឺគោលិកា​ស គ្រុនសន្លាក់ឆ្អឹង​ ជំងឺ​គ្រលៀនរ៉ាំរ៉ៃ​ ជំងឺស្ទះ​​ផ្លូវ​ដង្ហើម​ (cystic fibrosis) ជំងឺហឺត ជំងឺឆ្កួត​ជ្រូក​ ការពុលសំណ ជំងឺ​ទឹកនោមផ្អែម ជំងឺរបេង បញ្ហា​​សរសៃ​ទាញ (Tourette Syndrome) និង​ជំងឺ​ឆ្លងផ្សេងៗ វិបត្តិ​សរីរាង្គ​គ្រាប់​ឈាម​ (hematological disorders) ដូចជាជំងឺ​ខ្វះ​កោសិកា​ឈាម​ក្រហម (sickle cell anemia) និង​ជំងឺ​ឈាមក្រកកជាដើម​ រលាក​តម្រង​នោម ជំងឺ​ស្មារតីអន់ខ្សោយ ភាព​មិនប្រក្រតី​នៃ​ការ​ផ្ចង់​ស្មារតី​ ហើយដែលបញ្ហា​ទាំងអស់នេះ​​មានផល​ប៉ះពា​ល់​​មិនល្អ ​ដល់​សកម្មភាព​​អប់រំ​របស់សិស្ស​។  [34 C.F.R. Sec. 300.8(c)(9); 5 California Code of Regulations (C.C.R.) Sec. 3030(b)(9).] 

“ផលប៉ះពាល់មិនល្អ​” លើសកម្មភាពអប់រំ​ អាច​ត្រូវបាន​វាស់ស្ទង់​ដោយ​ពិន្ទុរបស់​សិស្ស​ ប៉ុន្តែ​ក៏អាច​មិនរួមបញ្ចូល​ផងដែរ​នូវ​ការពិចារណា​លើ​​​មធ្យោបាយ​ផ្សេងទៀត​ដែល​ស្ថានភាព​របស់សិស្ស​មានការ​​ប៉ះពាល់​ដល់​សកម្មភាព​រៀនសូត្រ​របស់​សិស្ស​​។ មណ្ឌលសិក្សាធិការ អាច​មើលឃើញ​​ “ផលប៉ះពាល​មិនល្អ​​”  មិនបាន​ទូលំទូលាយ​​​​នោះទេ ហើយ​ផ្តោត​តែទៅលើ​សកម្មភាព​សិក្សា​តែប៉ុណ្ណោះ។​  តុលាការ​ពិនិត្យ​មើលទៅលើ​សកម្មភាព​អប់រំ​បាន​ទូលំទូលាយ​ជាង​ និង​រួម​​បញ្ចូល​នូវ​​ការពិចារណា​ទៅលើ​តម្រូវ​ការ​ផ្នែក​សិក្សា សង្គម សុខភាព​ ផ្លូវ​ចិត្ត​ ទំនាក់ទំនង រាងកាយ និង​ផ្នែកវិជ្ជាជីវៈ។  [Seattle School Dist. No. 1 v. B.S., 82 F.3d 1493​, 1500 (9th Cir. 1996).] 

ច្បាប់សហព័ន្ធ​ ក៏​បានបែងចែក​ភាពខុសគ្នា​រវាងសកម្មភាព​សិក្សា និង​សកម្មភាព​អប់រំ​ផងដែរ និង​បាន​បញ្ជាក់ថា​សកម្មភាព​អប់រំ​ គឺមាន​ទស្សនវិស័យ​ទូលំទូលាយ​ជាង​។​  ឧទាហរណ៍ សិស្ស​ត្រូវ​តែទទួលបានការវាយតម្លៃ​ដោយសាលារៀន​នៅ​គ្រប់​ផ្នែកទាំងអស់នៃ​ពិការភាព​ដែលមានការសង្ស័យ​។  [20 U.S.C. Sec. 1414​(b)​(3)(B).]  ផ្នែកទាំងនោះ​​ ត្រូវបានកំណត់និយមន័យដោយបទប្បញ្ញត្តិ​សហព័ន្ធ​ដោយរួមបញ្ចូលនូវ​៖ សុខភាព គំហើញ ការស្តាប់ ស្ថានភាព​សង្គម​និង​ផ្លូវចិត្ត​ សតិបញ្ញា​ទូទៅ សកម្មភាពសិក្សា​ ស្ថានភាព​ទំនាក់ទំនង និង​សមត្ថភាព​ចលករ​។​​​   [34 C.F.R. Sec. 300.304(c)(4).]  សកម្មភាព​សិស្ស​ គឺជា​ផ្នែកតែមួយគត់​ដែល​សិស្ស​ត្រូវបាន​វាយតម្លៃ​ទៅ​លើ។​  ក្រៅពីកម្រិត​ថ្នាក់ និងពិន្ទុ​តេស្ត​ស្តង់ដា​ សាលា​រៀន​ត្រូវ​តែពិចារណា​ថាតើ​​សុខភាព​ផ្លូវចិត្ត​ ឬស្ថានភាពផ្សេងទៀត​របស់សិស្ស​ មាន​ផលប៉ះពាល់​មិនល្អ​ដូចម្តេចខ្លះ​ទៅលើ​សកម្មភាព​ក្រៅពីការសិក្សារៀនសូត្រ​នៅក្នុង​ផ្នែក​សង្គម ផ្នែកអាកប្បកិរិយា និង​ផ្នែក​ដទៃ​ផ្សេងទៀត​​ផងដែរ​។​​