បាទ/ចាស​។ មុនពេលកំណត់ថាសិស្ស​អប់រំពិសេសណាម្នាក់​ អាចនឹងបង្កការ​រំខាន​​រហូត​​ធ្វើ​ឲ្យការអប់រំរបស់​សិស្ស​ដទៃ​ចុះ​ខ្សោយនោះ មណ្ឌលសិក្សាធិការ​​ត្រូវ​តែពិចារណាទៅលើ​ជំនួយ និងសេវាកម្មបំពេញ​បន្ថែម​ផ្សេងៗ​ជា​ច្រើន​​​​ដែល​អាចផ្ដល់ឲ្យ​សិស្សនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានអប់រំធម្មតាបាន​ ដើម្បីបំពេញ​តម្រូវការ​ពិសេ​ស​​របស់​គាត់​។ តុលាការនៅក្នុងសំណុំ​រឿង​ Sacramento City Unified School District v. Holland បានបញ្ជាក់​ថា៖

“នៅពេលដែលធ្វើការវាយតម្លៃលើ​បន្ទុកដែលអាចកើតមានតាមរយៈ​ការដាក់​បញ្ចូល​​កុមារពិការ​នៅក្នុង​ថ្នាក់អប់រំធម្មតា មណ្ឌលសិក្សាធិការត្រូវតែពិ​ចារណា​លើ​គ្រប់មធ្យោបាយដែលសមស្រប​ទាំង​អស់ ​ដើម្បី​កាត់​បន្ថយ​ការដាក់​សម្ពាធ​ទៅ​​លើ​​​គ្រូបង្រៀន៖ កុមារពិកា​រដែលគ្រាន់តែត្រូវការការយកចិ​ត្តទុកដាក់​បន្ថែមពី​គ្រូ​បង្រៀន​ច្រើនជាងកុមារដទៃទៀត ទំនង​ជាមិនមានការរំខានខ្លាំងរហូតដល់​ធ្វើ​ឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការអប់រំរបស់កុមារដទៃទៀតឡើយ។ ក្នុងការថ្លឹងថ្លែងពីកត្តានេះ មណ្ឌលសិក្សាធិការ ត្រូវតែចងចាំពីកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនក្នុងការពិចារណាទៅ​លើ​ជំនួយ និងសេវាកម្មបំពេញ​បន្ថែម ដែលអាចបំពេញ​​តម្រូវការ​របស់​កុមារ​ពិការ​ដែលចង់បាន​ការយក​ចិត្ត​ទុក​​ដាក់បន្ថែម។ កត្តានេះ ធ្វើការ​​ថ្លឹងថ្លែងទៅលើ​ការ​ដាក់បញ្ចូល​​កុមារពិការនៅក្នុងការអប់រំធម្មតាលុះត្រា​តែបន្ទាប់ពីការ​អនុវត្ត​រាល់​វិធានការសមស្រប​ទាំងអស់ដើម្បីកាត់បន្ថយបន្ទុកដល់គ្រូបង្រៀនហើយ កុមារ​ដទៃ​ទៀតនៅក្នុងថ្នាក់ នឹង​នៅតែបន្ត​មិនទទួលបាន​​​ចំណែក​នៃ​ការយកចិត្តទុក​ដាក់​របស់​គ្រូបង្រៀន​ពួកគេ​។​ [786 F. Supp. 874 (E.D. Cal. 1992).]

ច្បាប់សហព័ន្ធ តម្រូវឲ្យក្រុមកម្មវិធី IEP ពិចារណាអំពីយុទ្ធសាស្ត្រ​អន្តរាគមន៍​អាកប្បកិរិយា​សម្រាប់​សិស្ស​មាន​ពិការភាពណាម្នាក់ ដែលអាកប្បកិរិយារបស់​ពួក​គេ​​អាចរា​រាំងការរៀនសូត្ររបស់គាត់ ឬរបស់​សិស្ស​ដទៃ​ទៀត​​។ [20 U.S.C. Sec. 1414(d)(3)(B)(i); 34 C.F.R. Sec. 300.324(a)(2)(i).]