ច្បាប់សហព័ន្ធមាននីតិវិធីពិសេសសម្រាប់វាយតម្លៃសិស្សដែលសង្ស័យថា មានពិការភាពក្នុងការរៀនសូត្រ។ ការកំណត់អំពីការទទួលបានសិទ្ធិអប់រំពិសេសគួរតែធ្វើឡើងដោយក្រុមអ្នកជំនាញដែលមានគុណវុឌ្ឍិ និងមាតាបិតារបស់កុមាររួមទាំងគ្រូបន្ទុកថ្នាក់របស់គាត់ ឬប្រសិនបើគ្មានគ្រូបង្រៀន គ្រូអប់រំទៀងទាត់ដែលមានគុណវុឌ្ឍិក្នុងការបង្រៀនគាត់ និងយ៉ាងតិចមនុស្សម្នាក់ដែលមានគុណវុឌ្ឍិវាយតម្លៃ និងធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើកុមារ ដូចជាចិត្តវិទូប្រចាំសាលា ឬគ្រូព្យាបាលផ្នែកអំណាន។ សមាជិកក្រុមម្នាក់យ៉ាងតិចបំផុតត្រូវសង្កេតមើលលទ្ធផលសិក្សារបស់កុមារក្នុងថ្នាក់រៀនធម្មតាហើយប្រសិនបើកុមារស្ថិតក្នុងអាយុមុនចូលសាលាមត្តេយ្យ ការសង្កេតគួរតែប្រព្រឹត្តទៅក្នុងបរិយាកាសសមស្របសម្រាប់អាយុនោះ។ ការសង្កេតអាចត្រូវបានធ្វើឡើងមុនពេលស្នើសុំឲ្យកុមារ ទទួលការវាយតម្លៃអំពីសិទ្ធិទទួលបានការអប់រំពិសេស។ របាយការណ៍វាយតម្លៃជាលាយ លក្ខណ៍អក្សររបស់ក្រុមត្រូវបញ្ចូលមូលដ្ឋានសម្រាប់ការសម្រេចចិត្តថាតើមានពិការភាពក្នុងការសិក្សាណាមួយ និងទំនាក់ទំនងរបស់វាទៅនឹងដំណើរការសិក្សា និងអាកប្បកិរិយាដែលគេសង្កេតឃើញរបស់កុមារដែរឬទេ។ [34 C.F.R. Secs. 300.307-311.] ចំពោះព័ត៌មានណាមួយអំពីការកំណត់កូនរបស់អ្នកទៅតាមប្រភេទនៃពិការភាពក្នុងការរៀនសូត្រណាមួយ សូមមើលជំពូក 3 ព័ត៌មានអំពីលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសិទ្ធិទទួលបានការអប់រំពិសេស។