ច្បាប់តម្រូវឱ្យនិស្សិតត្រូវផ្តល់ការធ្វើតេស្តដែលរៀបចំឡើងដើម្បីវាស់វែងសមត្ថភាពឬបញ្ញារបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងតេស្តដែលវាស់វែងលទ្ធផលសិក្សាក្នុងផ្នែកដូចជាអំណាន គណិតវិទ្យា និងសំណេរ។ តេស្តដែលគេប្រើច្រើនបំផុតដើម្បីវាស់វែងបញ្ញាគឺតេស្តវាស់វែងបញ្ញារបស់កុមារ (Wechsler Intelligence Scale for Children)។ ពេលខ្លះ គេប្រើតេស្តវាស់វែងបញ្ញារបស់កុមារថ្នាក់មតេយ្យ និងបឋមសិក្សា the Wechsler Pre-School and Primary Scale of Intelligence-Revised (WPPSI-R) ឬតេស្តវាស់វែងបញ្ញា Stanford-Binet Intelligence Test។
តេស្តដែលគេប្រើច្រើនបំផុតដើម្បីវាស់វែងលទ្ធផលសិក្សារបស់កុមារគឺតេស្ត the Wide Range Achievement Test (WRAT) តេស្ត the Peabody Individual Achievement Test (PIAT) និងតេស្ត the Woodcock-Johnson Psycho Educational Battery-Revised (WJPEB-R)។ ទាំងអស់នេះគឺជាតេស្តខ្លីៗដែលត្រូវបង្កើតឡើងដើម្បីប្រាប់អ្នកអំពីកម្រិតដែលសិស្សកំពុងធ្វើលើផ្នែកអំណាន
សំណេរ អក្ខរាវិរុទ្ធ និងគណិតវិទ្យា។
ចាប់តាំងពីករណីរវាងកុមារ Larry P. និង Riles (សូមមើលសំណួរទី 45 ខាងក្រោម) ហាមឃាត់មណ្ឌលសិក្សាធិការមិនឲ្យប្រើតេស្តវាស់វែងបញ្ញាដើម្បីវាយតម្លៃកូនសិស្សអាមេរិកដើមកំណើតអាហ្រ្វិក មណ្ឌលសិក្សាធិការកាន់តែច្រើន
ឡើងៗ កំពុងចាកឆ្ងាយពីការប្រើតេស្ត IQ ហើយកំពុងពឹងផ្អែកលើរង្វាស់នៃអាកប្បកិរិយាសម្របខ្លួន (measures of adaptive behavior)។ [Larry P. v. Riles, 793 F.2d 969 (9th Cir. 1984).] មណ្ឌលសិក្សាធិការអាចរៀបចំឧបករណ៍ស្តង់ដារ ដូចជា៖
តេស្តវាស់វែងពិការភាពផ្នែកបញ្ញា និងការអភិវឌ្ឍរបស់កុមារ (Adaptive Behavior Inventory for Children) (ABIC, Vineland-3);
តេស្តវាស់វែងសមត្ថភាពសម្របខ្លួនរបស់កុមារ (Adaptive Behavior Scales) (ABS, Vineland-3);
តេស្តវាស់វែងឯករាជ្យភាពរបស់កុមារ (Scales of Independent Behavior-Revised) (SIB-R);
តេស្តវាស់វែងសមត្ថភាពពុទ្ធិ (Woodcock-Johnson – IV) (WJ-IV) ឬ
តេស្តវាស់វែងសមត្ថភាពសម្របខ្លួនរបស់កុមារ (Vineland Adaptive Behavior Scales) (Vineland-3).
មណ្ឌលសិក្សាធិការក៏នឹងប្រើការសង្កេតគ្លីនិក និងបទសម្ភាសន៍ក្រៅផ្លូវការដើម្បីប្រមូលទិន្នន័យអំពីបំណិនជីវិតប្រចាំថ្ងៃ និងការបំពេញមុខងារនៅគេហដ្ឋាន និងសហគមន៍។