សេចក្តីសម្រេចរបស់តុលាការកំពូលនៅក្នុងសំណុំរឿង Endrew F. បញ្ជាក់អំពីវិសាលភាពនៃកាតព្វកិច្ចរបស់មណ្ឌលសិក្សាធិការ នៅក្រោមច្បាប់ IDEA ចំពោះកុមារម្នាក់ដែលមានពិការភាព។ ការផ្តល់ជូនជាគន្លឹះនៃការសម្រេចចិត្តនោះ រួមមានដូចខាងក្រោម៖
- ច្បាប់ IDEA តម្រូវឲ្យផ្តល់ការអប់រំដល់កុមារដែលមានពិការភាពក្នុងកម្រិតធំទូលាយ ហើយអត្ថប្រយោជន៍ដែលកុមារនៅក្នុងកម្រិតនីមួយៗអាចទទួលយកបាន គឺមានភាពខុសគ្នាខ្លាំង និងមានបម្រែបម្រួលឥតដែនកំណត់សម្រាប់កុមារក្នុងចន្លោះកម្រិតនីមួយៗ។
- ច្បាប់ IDEA ធានាចំពោះកម្មវិធីអប់រំសំខាន់សមស្របណាមួយ សម្រាប់កុមារទាំង អស់ដែលមានសិទ្ធិទទួលបាន។
- មណ្ឌលសិក្សាធិការ បំពេញនូវកាតព្វកិច្ចសំខាន់ៗរបស់ខ្លួន នៅពេលមណ្ឌលសិក្សាធិការផ្តល់ជូនកម្មវិធី IEP មួយដែលបានរៀបចំយ៉ាងសមស្របក្នុងការជំរុញឲ្យកុមារមានវឌ្ឍនភាពសមស្រប ពាក់ព័ន្ធនឹងស្ថានភាពកុមារនោះ។
- ច្បាប់ IDEA មិនធានាចំពោះលទ្ធផលជាក់លាក់ណាមួយ សម្រាប់កុមារណាម្នាក់នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គោលបំណងនេះ គឺការជួយដល់កុមារនៅក្នុងការប្រឹងប្រែងសម្រេចបាននូវភាពរីកចម្រើនផ្នែកសិក្សា និងផ្នែកមុខងារ។ បញ្ហាគឺស្ថិតនៅត្រង់ថាតើកម្មវិធី IEP នេះមានភាពសមស្របដែរឬអត់ និងមិនស្ថិតនៅត្រង់ភាពល្អឥតខ្ចោះ នោះទេ។
- នៅពេលកុមារម្នាក់ ត្រូវបានរួមបញ្ចូលពេញលេញ ពេលនោះកម្មវិធី IEP គួរផ្តោតជាធម្មតាទៅលើការអនុញ្ញាតឲ្យមានការរីកចម្រើនទៅមុខ តាមរយៈកម្មវិធីសិក្សាទូទៅ ការទទួលបានពិន្ទុប្រឡងជាប់ និងការរីកចម្រើនពីថ្នាក់មួយទៅថ្នាក់មួយទៀត។ ប៉ុន្តែ ការរីកចម្រើនពីថ្នាក់មួយទៅថ្នាក់មួយទៀត មិនមានន័យថាកុមារនោះ កំពុងទទួលបានការអប់រំ FAPE នោះទេ។
- នៅពេលមានការរីកចម្រើនតាមកម្រិតថ្នាក់ មិនអាចប្រព្រឹត្តទៅបាន កម្មវិធី IEP មិនអាចផ្តល់គ្រាន់តែអត្ថប្រយោជន៍បន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ដល់កុមារនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ កម្មវិធីនេះត្រូវតែផ្តល់កម្មវិធីដែលមានភាពលំបាកសមស្របពាក់ព័ន្ធនឹងស្ថានភាពកុមារនោះ ហើយគោលដៅនៅលើកម្មវិធី IEP ត្រូវតែផ្តល់ឱកាសដល់គាត់ដើម្បីបំពេញតាមវត្ថុបំណងដ៏លំបាកសម្រេចបាននោះ។