ក្រោមបទប្បញ្ញត្តិរបស់រដ្ឋ សិស្សម្នាក់ “នៅពេលឆ្លងនូវជំងឺឆ្លង ឬឆ្លងមេរោគ អាចនឹងមិនបន្តសិ្ថតនៅក្នុងសាលារៀនសាធារណៈទៀតនោះទេ។” [5 C.C.R. Sec. 202.] ប៉ុន្តែ គោលនយោបាយមណ្ឌលសិក្សាធិការដែលបដិសេធការបង្រៀនតាមផ្ទះ ឬការចូលរៀននៅសាលាចំពោះសិស្សដែលមានជំងឺឆ្លង ដោយសារមូលហេតុមានហានិភ័យចំពោះអ្នកដទៃ នឹងត្រូវបានត្រួតពិនិត្យយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ដោយតុលាការ។ យ៉ាងហោចណាស់តុលាការមួយ បានជឿជាក់ថាកត្តាទាំងនេះ ត្រូវយកមកពិចារណា៖ (1) តើហានិភ័យមានកម្រិតខ្លាំងប៉ុណ្ណាឲ្យប្រាកដ ពាក់ព័ន្ធនឹងលក្ខណៈដែលជំងឺនេះត្រូវបានចម្លង (2) រយៈពេលនៃហានិភ័យ (3) តើហានិភ័យមានកម្រិតខ្លាំងប៉ុណ្ណា ពាក់ព័ន្ធនឹងផលវិបាកនៃការឆ្លងជំងឺ (4) លទ្ធភាពដែលអាចចម្លងជំងឺ និង (5) វិធានការសមស្របដែលអាចយកមកអនុវត្តដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យ។ [Martinez v. School Board of Hillsboro County, 861 F.2d 1502 (11th Cir. 1988).]