Endrew F សំដៅដល់ការសម្រេចចិត្តរបស់តុលាការកំពូលឆ្នាំ2017 ដែលបានបញ្ជាក់ច្បាស់អំពីស្តង់ដាអប់រំសាធារណៈសមស្របឥតគិតថ្លៃ (FAPE) ក្រោមច្បាប់ IDEA។ ឈ្មោះពេញនៃសំណុំរឿងនេះ គឺ Endrew F. v. Douglas County School District, 137 S. Ct. 988 (U.S. 2017)។
សំណុំរឿងនេះ មានជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងកុមារមានជំងឺអូទីស៊ិមម្នាក់ ឈ្មោះ Endrew ដែលបានចុះឈ្មោះចូលរៀននៅសាលារៀនសាធារណៈនៅក្នុងរដ្ឋ Colorado ពីថ្នាក់មត្តេយ្យរហូតដល់ថ្នាក់ទីបួន។ ទោះបីជាគាត់បានទទួលកម្មវិធីសិក្សាសម្រាប់បុគ្គល (IEP) ថ្មីមួយ ជារៀងរាល់ឆ្នាំក៏ដោយ ប៉ុន្តែកម្មវិធី IEP មិនមានលក្ខណៈដូចគ្នាទូទៅនៅក្នុងគោលដៅ និងសេវាកម្មនោះទេ។ Endrew មិនមានវឌ្ឍនភាពផ្នែកអប់រំ និងផ្នែកមុខងារនោះទេ។
នៅពេលមណ្ឌលសិក្សាធិការបានបង្កើតកម្មវិធី IEP មួយឡើង សម្រាប់ឆ្នាំសិក្សាថ្នាក់ទីប្រាំរបស់ Endrew ពេលនោះកម្មវិធី IEP ដែលបានផ្តល់ជូនជាការអប់រំ FAPE ជាថ្មីម្តងទៀត គឺមានភាពស្រដៀងគ្នាទៅនឹងកម្មវិធី IEP របស់គាត់ពីមុន។ នៅពេលនេះ ឪពុកម្តាយរបស់គាត់ បានបដិសេធការផ្តល់ជូននោះ ហើយបានផ្លាស់ Endrew ចេញពីសាលារៀនសាធារណៈ។ ពួកគេបានដាក់បញ្ចូលគាត់ទៅក្នុងសាលារៀនសម្រាប់កុមារដែលមានជំងឺអូទីស៊ិម។ គាត់ចាប់ផ្តើមមានការរីកចម្រើនខ្លាំងទាំងក្នុងលទ្ធផលសិក្សា និងបំណិនសម្របខ្លួន។
ឪពុកម្តាយរបស់ Endrew ស្វែងរកការទូទាត់សំណងហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ថ្លៃចំណាយលើការដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងការសិក្សាសាលារៀនឯកជននោះ ដោយការដាក់ពាក្យសុំសវនាការរដ្ឋបាលលើកិច្ចដំណើរការត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់។ ពួកគេបានបញ្ជាក់អះអាងថាការដាក់បញ្ចូលថ្មីនេះ គឺចាំបាច់សម្រាប់ Endrew ក្នុងការទទួលបានការអប់រំ FAPE។
សេចក្តីសម្រេចសវនាការរដ្ឋបាល បានរកឃើញប្រឆាំងទៅនឹងភាគីឪពុកម្តាយ ដោយបានសន្និដ្ឋានថាការផ្តល់ជូនកម្មវិធី IEP របស់មណ្ឌលសិក្សាធិការ គឺមានភាពសមស្រប។ ឪពុកម្តាយបានប្តឹងឧទ្ធរណ៍ទៅកាន់តុលាមណ្ឌលសិក្សាធិការសហព័ន្ធ ប៉ុន្តែតុលាការបានទទួលយកសេចក្តីសម្រេចសវនាការនោះ។ បន្ទាប់មក ឪពុកម្តាយប្តឹងឧទ្ធរណ៍ទៅកាន់តុលាការឧទ្ធរណ៍មណ្ឌលទីដប់ (Tenth Circuit Court of Appeal)។ ការធ្វើឧទ្ធរណ៍នេះ ក៏មិនទទួលបានជោគជ័យដែរ។ តុលាការមណ្ឌលទីដប់ (Tenth Circuit) បានសម្រេចថាកម្មវិធី IEP គឺមានភាពសមស្រប ក្រោមច្បាប់ IDEA ប្រសិនបើវាត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍អប់រំ “បន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ”។ តុលាការបន្តរកឃើញថា Endrew មិនត្រូវបានបដិសេធលើការអប់រំ FAPE ដោយសារតែកម្មវិធី IEP របស់គាត់បានបង្កើតឡើងយ៉ាងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីជំរុញឲ្យគាត់មានវឌ្ឈនភាពខ្លះៗ ហើយថានោះគឺជាការគ្រប់គ្រាន់នៅក្រោមស្តង់ដាដែលបានបង្កើតឡើងដោយតុលាការសហរដ្ឋអាមេរិក នៅក្នុងសំណុំរឿង Hendrick Hudson Central School District v. Rowley, 458 U.S.C. 176 (U.S. 1982)។ Rowley គឺជាករណីទីមួយដែលនៅក្នុងករណីនេះ តុលាការកំពូលបានសម្រេចលើអង្គសេចក្តីនៃច្បាប់ IDEA។
ឪពុកម្តាយរបស់ Endrew បាននាំយកបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍របស់ពួកគេទៅកាន់តុលាការកំពូលសហរដ្ឋអាមេរិក។ នៅក្នុងសេចក្តីសម្រេចលើចំណុចគោល តុលាការជាន់ខ្ពស់បានឯកភាពជាមួយឪពុកម្តាយរបស់ Endrew។ តុលាការនេះ បានច្រានចោលដាច់អហង្ការទៅលើស្តង់ដាតុលាការមណ្ឌលទីដប់ (Tenth Circuit) ដោយបានបញ្ជាក់ថាកម្មវិធីអប់រំដែលបានផ្តល់ឲ្យសិស្សម្នាក់នូវវឌ្ឍនភាព “បន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ” ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ អាច “ពិបាកនិយាយបានថាជាការផ្តល់ឲ្យនូវការអប់រំនោះណាស់”។ យោងតាមតុលាការ ស្តង់ដាត្រឹមត្រូវនៃការអប់រំ FAPE នោះគឺ (មិនថាមណ្ឌលសិក្សាធិការមួយបានផ្តល់ជូនឬអត់នោះទេ) “កម្មវិធី IEP ផ្តោតយ៉ាងសមស្របក្នុងការជំរុញឲ្យកុមារម្នាក់មានវឌ្ឍនភាពសមស្របពាក់ព័ន្ធនឹងស្ថានភាពរបស់កុមារនោះ”។ តុលាការកំពូល បានកត់សម្គាល់ថាច្បាប់ IDEA មានគោលបំណងអប់រំកុមារនៅគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃក្របខណ្ឌពិការភាព ហេតុដូច្នេះ វឌ្ឍនភាពនេះ គឺពឹងផ្អែកលើស្ថានភាពជាក់លាក់របស់សិស្ស មុខងារបច្ចុប្បន្នរបស់ពួកគេ និងតម្រូវការអប់រំជាក់លាក់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ កុមារត្រូវតែមានឱកាសក្នុងការបំពេញតាមគោលដៅលំបាក និងទាមទារឲ្យខិតខំប្រែង តាមរយៈកម្មវិធី IEP របស់គាត់។ [មើល Endrew F. 137 S. Ct. at 990.]